Czy wyrażenie „w okolicach lat 1945–1950” jest poprawne? Pozdrawiam.

Szanowna Redakcjo,

proszę o rozwianie moich wątpliwości, czy terminu zakole możemy używać w odniesieniu do zatoki, czy tylko w odniesieniu do rzeki.

Szanowni Państwo, proszę o odpowiedź, czy poprawna jest odmiana nazwy własnej szkoły:
M. Zespół Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego.
D. Zespołu Szkół Rolniczego Centrum Kształcenia Ustawicznego,
C. Zespołowi Szkół Rolniczego Centrum Kształcenia Ustawicznego,
B. Zespół Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego,
N. Zespołem Szkół Rolniczego Centrum Kształcenia Ustawicznego,
Ms. Zespole Szkół Rolniczego Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Witam!
We współczesnej, potocznej polszczyźnie roi się od przymiotników wartościujących. Każde opisywane zdarzenie, sytuacja musi być fantastyczna, super, rewelacyjna, niesamowita albo koszmarna, okropna, przerażająca, obrzydliwa etc. Dlaczego mamy taką skłonność? Kogo ona cechuje, czy większość z nas? Czy istnieje jakaś sprawdzona metoda uczenia swoich dzieci adekwatnego do rzeczywistych emocji formułowania wypowiedzi? I wreszcie czy historia języka notuje taki przypadek wcześniej?

Skąd przychodzi leksyka? Czy poddaje się strukturze języka? Co się dzieje z wyrazami, które odmieniają się w specyficzny sposób?

Dobry dobry,

interesuje mnie powiedzenie: „Ani Antoni na morzu wiatru nie dogoni”. Czy wiadomo, o jakim Antonim mowa w tym zdaniu oraz jaki jest kontekst tej wypowiedzi? Tzn. czy jest to ogólne sformułowanie, twierdzące, że niemożliwych rzeczy, nie sposób wykonać, czy może jednak kryje się za nim jakaś głębsza historia? Byłbym wdzięczny za odpowiedź.

Pozdrawiam i życzę miłego dnia

Dziwna rzecz z tymi Karaibami. Nie ma takiego hasła w USJP ani w Polańskim, nie ma w Słowniku nazw własnych Jana Grzeni, starym ani nowym leksykonie PWN, nie ma w internetowych encyklopediach PWN-u i WIEM. Wszędzie są za to Karaibi (Karaibowie) jako plemię. I kiedy tak teraz sobie o tym myślę, to wymyśliłem, ze sformułowania typu perła Karaibów czy muzyka Karaibów mogą tworzyć dopełniacz od nazwy plemienia (Karaibowie), a niekoniecznie od nazwy regionu (Karaiby?). Nawet Federacja Wschodnich Karaibów, choć przyznam, że na siłę, też mogłaby obyć się bez mianownika Karaiby.
Słowo Karaiby – z tego, co udało mi się znaleźć – występuje wewnątrz kilku haseł na stronach encyklopedii PWN oraz na stronach Wielkiej internetowej encyklopedii multimedialnej WIEM. Z kontekstów wynika, że raczej nie ma wątpliwości, że chodzi o mianownik w postaci Karaiby i że jest to określenie regionu. Tylko gdzie ten region jest i dlaczego słowa – jako samodzielnego hasła – nie ma w słownikach? Czyżby coś z nim było nie tak?

Prosiłabym o uzasadnienie pisowni skrótu nad poziomem morza – n.p.m. Zgodnie z zasadą pisowni skrótów nazw wielowyrazowych kropka powinna znaleźć się na końcu. Dziękuję.

Chciałabym się zapytać o poprawność następującego zdania: „Piotrek wraz z przyjaciółmi spędzali wakacje nad morzem”. Czy zamiast spędzali nie powinno się użyć formy spędzał, w końcu to Piotrek jest podmiotem w tym zdaniu? Z drugiej strony powiedziałabym bez wahania: „Piotrek i przyjaciele spędzali wakacje nad morzem”.
Pozdrawiam
Iza Sieńko

Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy interpunkcji w przypadku szeregów rozbudowanych przydawek postpozycyjnych, wyrażonych imiesłowem. Czy uprawnione jest traktowanie kilku tego rodzaju przydawek jako integralnych i nieoddzielanie ich od siebie przecinkami? Przykład: „Ryby występujące w Morzu Czarnym wpisane na listę gatunków chronionych zostały na rysunku oznaczone numerem 1”.

Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.