-
Jak mówić do księdza?
20.10.202120.03.2019Szanowni Państwo,
mój syn jest ateistą, i w związku z tym nie uczęszcza na zdjęciach z religii. W szkole zwrócono mu uwagę że niepoprawnie wita (dzień dobry) oraz tytułuje (per pan) księdza.
Jak poprawnie powinien zwracać się do księdza ateista?
Dziękuję bardzo za odpowiedź
Pozdrawiam
-
Janko muzykant czy Janko Muzykant?24.04.201924.04.2019Dlaczego słownik nakazuje pisać Janko Muzykant wielkimi literami? (zob. https://sjp.pwn.pl/szukaj/janko%20muzykant.html).
W wydaniu Gebethnera i Wolffa z 1884 r. jest Janko muzykant (zob. https://books.google.pl/books?id=wico_XJ2ryYC&pg=PA287&dq=janko+muzykant; tamże również w spisie treści na ostatniej stronie).
-
jeszcze o pisowni świętych23.12.201223.12.2012Szanowna Poradnio
nie można nigdzie znaleźć komentarza, dlaczego w WSO zaleca się pisownię Święty Mikołaj wielką literą, zaś święty Piotr z kolei małą. Zasady pisowni słownictwa religijnego nakazują pisownię przymiotnika święty w nazwach własnych osób świętych wielką literą z przykładami: Święty Mikołaj, Święty Józef. W powszechnym użyciu widać jednak ogromną przewagę świętych przez małe ś, także tych tu wymienionych.
Z prośbą o poradę i z tużprzedświątecznymi życzeniami
Aleksander Durkiewicz
-
Jeszcze raz o spacji lub jej braku po znaku %
26.11.202126.11.2021W Pana komentarzu wskazano, że pomiędzy liczbą (zapis liczbowy), a znakiem % powinien być pojedynczy odstęp. Wg zasad składu tekstu przed znakiem % nie wstawia się odstępu, co zresztą zaznaczył Pan w artykule. Czyli poprawny zapis to: 38,4% ± 3,4%.
-
jeszcze raz o transkrypcji z rosyjskiego15.02.200215.02.2002Chciałbym jeszcze raz spytać o Czewengur. Rozumiem, że tłumacz powinien był zgodnie z zasadami transliteracji napisać Czewiengur, ale stało się, książka została w Polsce wydana pod tytułem przez we, i w dodatku jest to chyba jedyne polskie wydanie.
Zwykle używamy tego, co jest polskim tłumaczeniem, choćby było ono przez tłumacza/wydawcę zniekształcone – np. piszemy Rewolwer i melonik czy Cmentarzysko Bezimiennych Statków, co nijak się ma do oryginalnych The Avengers czy La carta esférica.
Do tego dochodzi problem następujący: transliteracja transliteracją, a w „Nowym słowniku ortograficznym PWN” mamy pierepałki i pierestrojkę przez re oraz pieriedwiżników i pieriedyszkę przez rie – a więc ten sam przypadek, a różne rozstrzygnięcia. Do tego dochodzi Peczora przez Pe. Czy w tych przypadkach zadziałały jakieś inne mechanizmy, nadrzędne w stosunku do zasad transliteracji? Czy „fakt wydawniczy” jest wystarczającym usprawiedliwieniem, by pisać zgodnie z tym, co na okładce, czyli że przeczytałem jednak Czewengur?
Dziękuję i pozdrawiam,
Jerzy Buczek
-
junior i senior22.10.200722.10.2007W jednym z internetowych źródeł dwóch panów Hulów rozróżnia się jako Stefan Hula (junior) i Stefan Hula (senior). Czy taki zapis jest właściwy? Mnie przypomina on inne rozróżnienie: X.Y. (piłkarz), X.Y. (polityk), X.Y. (aktor) i per analogiam rozumiałbym, że Stefan Hula (junior) jest juniorem nie względem drugiego z panów, lecz bezwzględnie, tzn. sportowcem występującym w kategorii juniorów. Zwłaszcza, że Dumasów czy Breughlów rozróżnia się inaczej, a junior to raczej Jr. bez nawiasów.
-
kapitan Kolbeinn27.09.201227.09.2012książce Niebo i piekło występuje kapitan Kolbeinn, którego redaktorzy piszą – wielokrotnie i konsekwentnie! – w mianowniku przez dwa „n”, ale w przypadkach zależnych już tylko przez jedno (Kolbeina, Kolbeinowi). Czy istnieje jakaś szkoła, która nakazuje tak pisać?
-
Klucze9.05.20089.05.2008Witam,
byłem niedawno w miejscowości o nazwie Klucze (woj. małopolskie, tuż obok jest Pustynia Błędowska) – chciałem zapytać, jak powinno się właściwie odmieniać tę nazwę, np. w takim złożeniu jak: autobus do… Kluczy? (jak nakazywałby „rozsądek”), Klucz? (tak figuruje w rozkładzie jazdy), Kluczów? (tak mówią niektórzy ludzie tamtejsi – choć ta forma zdaje mi się raczej na pewno niepoprawna). Dziękuję i pozdrawiam:
KR -
Konieczne dwa przecinki18.10.201818.10.2018Dzień dobry,
Mam pewien dylemat dotyczący stawiania przecinków. Niestety nie udało mi się znaleźć odpowiedzi w internecie.
Dlatego zwracam się do Waszej Poradni.
Która forma jest poprawna?
a) Zaczęłam iść w stronę budowli, licząc że skonam w jej wnętrzu samotnie i w spokoju.
b) Zaczęłam iść w stronę budowli, licząc, że skonam w jej wnętrzu samotnie i w spokoju.
c) Zaczęłam iść w stronę budowli licząc, że skonam w jej wnętrzu samotnie i w spokoju.
Pozdrawiam.
-
Kropka w zdaniu zawierającym nazwę i adres firmy29.01.201629.01.2016Mam pytanie w sprawie stawiania kropki na końcu zdania. A dokładniej chodzi o sytuację, gdy w treści pisma podajemy adres, np.: „Podanie i dokumenty należy wysłać na adres:
firma xxx
ul. XXXX 5 m. 5
00-000 Miasto”.
Czy w takim przypadku na końcu tego adresu powinna się znaleźć kropka, która by oznaczyła koniec zdania?