Witam!
W ostatnim czasie wzbudziło moją wątpliwość słowo nadpisać. Funkcjonuje ono już dłuższy czas w języku polskim i wydaje się być dosyć dobrze zakorzenione, jednak nie jestem przekonany co do jego poprawności. Jeśli dobrze zauważyłem, jest ono kalką angielskiego overwrite, i wydaje mi się, że podczas tłumaczenia zostało zatracone oryginalne znaczenie, a dla osoby, która pierwszy raz spotyka się z tym słowem może być ono niejasne. Czy powinno się używać innego synonimu tego słowa?

Dzień dobry. Podczas dzwonienia (dosyć częstego) do klientów posługuję się stwierdzeniem „nie chciał bym się NADZWANIAĆ za często”. Chciałbym zapytać, czy można to uznać za prawidłowe, a jeżeli nie, to czym zastąpić takie określenie, żeby były równie krótko określone moje intencje nienadużywania kontaktów telefonicznych?

Szanowni Państwo,
zasada dotycząca pisowni -ii w dopełniaczu liczby pojedynczej rzeczowników zakończonych na -nia jest według mnie niejasna. W mianowniku bowiem nie zawsze słychać |j|. Powszechne jest wymawianie: [plebańa], [cukińa], [piwońa], dla wielu ta zasada jest więc nieużyteczna. Dzieci w ogóle nie słyszą żadnej różnicy między zakończeniem wyrazów plebania i niania. Co Państwo o tym sądzą?

Z https://encyklopedia.pwn.pl/:

1. Madryt, Madrid; Kronsztad, Kronsztadt; Wiedeń, Wien – te drugie warianty nie są używane w polskim (zwłaszcza to a z kropką); ale:

2. Petersburg, Sankt Petersburg; Krzemieniec, Kremenaros, słowac. Kremenec, ukr. Kremeneć; Segedyn, Szeged – tu drugi wariant to nazwa używana w polskim;

3. Ignalino, Ignalina – ten przypadek nie wiem, jak potraktować; Wikipedia foruje to, co w PWN jest na drugiej, o niejasnym statusie pozycji. Proszę o objaśnienie.

Dobry wieczór,
mam pytanie o rzeczownik nefilim. Wiem, że etymologicznie z hebrajskiego jest to liczba mnoga i w Biblii (lub np. na polskiej Wikipedii) nie podlega odmianie, ale czy po polsku nieodmienność jest nadal pożądana, zwłaszcza w innych przypadkach niż mianownik (wielu nefilim)? Czy słowo to już można uznać za na tyle niepostrzegane jako obce (jak cherubin – cherubini), że zasługuje na pełną polską deklinację; jeśli tak, jaką? W M. l.mn. – nefilimi, nefilimy czy nefilimowie?
Dziękuję.

Szanowni Państwo,
jaka jest etymologia słowa niedojda?

Jaki zapis jest dopuszczalny (skrót od niedzieli): n., ni. czy nd.?

Szanowny Panie Profesorze,
Dlaczego w słowniku wyraz nieokreślony jest napisany łącznie, a Kodeksie Pracy oddzielnie?

Szanowni Państwo,
wielokrotnie spotkałem się z poglądem, że niektóre rozwiązania normatywne zaproponowane w NSPP są wyrazem bezsilności językoznawców wobec zmian w języku. Za przykład może posłużyć akcentowanie: w normie użytkowej akceptuje się akcent paroksytoniczny w wyrazach, które w normie wzorcowej należy akcentować proparoksytonicznie. Niektórzy twierdzą, że akcentowanie jest czynnością automatyczną, wyuczoną i względnie stałą, niezależną od sytuacji. A jakie jest Państwa zdanie?

Szanowni Państwo!
Chodzi mi o określenie osobowość/osobowości w kontekście porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Pierwszenstwo-zasad-przed-osobowosciami;18558.html. Czy gdyby zdanie sformułować w takie sposób: Zasady są ważniejsze od osobowości, stałoby się zrozumiałe i nie budziło wątpliwości? A jeśli tak, to co ono znaczy?

Z poważaniem
Jan Nowak