podpisałybyście
  • W czym można uczestniczyć?
    22.01.2009
    22.01.2009
    Dzień dobry,
    chciałabym się dowiedzieć, której formy rzeczownika użyć w następującym zdaniu: „Prezydent uczestniczy w podpisaniu / podpisywaniu traktatu lizbońskiego”. Wydaje mi się, że uczestniczyć (w czasie teraźniejszym) można tylko w robieniu czegoś, nie w zrobieniu – czy faktycznie tak jest?
    Z góry dziękuję za odpowiedź
  • znak ©
    26.03.2008
    26.03.2008
    Szanowni Państwo!
    Zastanawia mnie, która z form stosowanych w stopkach redakcyjnych serwisów internetowych jest bardziej poprawna: „Wszystkie prawa zastrzeżone” czy „Wszelkie prawa zastrzeżone”?
    Stopki często zawierają również zastrzeżenie „Copyright ©”. Czy użycie jednocześnie znaku © i zaraz za nim jego tekstowego odpowiednika Copyright jest uzasadnione? W końcu zarówno znak i słowo mają to samo znaczenie.
  • akty prawne czy wydarzenia?
    29.01.2003
    29.01.2003
    Witam serdecznie!
    Jak traktować zapisy takie, jak: Traktat z Maastricht, Traktat z Amsterdamu, Traktat o Unii Europejskiej, Traktaty rzymskie itp.? Czy traktować je jako tytuły aktów prawnych i pisać pierwszą literę wielką, czy też jak wydarzenia historyczno-polityczne z zastosowaniem małej litery?
    Łączę wyrazy poważania,
    Waldemar Gajaszek
  • autorskie „my”
    10.04.2006
    10.04.2006
    Najpierw cytat: „Poniżej przedstawimy tok rozumowania Kanta, a następnie spróbujemy się zastanowić…”. Pytanie: czy autor, używając liczby mnogiej, pisze poprawnie?
  • Czy odmieniać nazwiska?
    22.05.2003
    22.05.2003
    Złości mnie maniera nieodmieniania nazwisk. Dziecko przyniosło ze szkoły pięknie wypisany dyplom. Cóz z tego, skoro wstyd mi go pokazać. Na dyplomie bowiem imię jest odmienione, nazwisko zaś nie. Całość sprawia wrażenie co najmniej dziwne. Nikt nie zadał sobie trudu opracowania tekstu, by nazwisko występowało w mianowniku. Nieśmiała uwaga rzucona w towarzyskiej rozmowie wywołałą burzę. Podobno niepotrzebie się czepiam drobiazgów, skoro nawet w sądzie protokoły zawierają takie konstrukcje i nikomu to nie przeszkadza. Mnie przeszkadza! Na dowód, że nie mam racji, pokazano mi taki dokument. Rzeczywiście, było napisane (używam fikcyjnych nazwisk): „Wyrok przeciwko Mateuszowi Józefowi Młotek w sprawie Karola Zenona Wilusz”. Pokusiłam się nawet o uwagę, że nie podpisałabym takiego sądowego dokumentu, bo nazwisko nieodmienione uznałabym za obce. Śmiech rozmówców mnie ogłuszył. Podobno z sądem się nie dyskutuje. Uważam, że mam rację. Proszę o poradę, jak postąpić w sytuacji, gdy urzędowo ktoś przekręca moje nazwisko i czyni to w majestacie prawa.
  • Czy odmieniać tybet, teba, czati, erpatre, tesem, tessarakonteres?
    19.09.2019
    19.09.2019
    Szanowni Państwo,
    czy odmiana słów lub jej brak w poniższym zdaniu jest prawidłowa?
    W pierwszej tebet (1) umieszczono mumię czati (2), a do następnej teba (1) włożono truchło erpatra (3), pięć zmumifikowanych tesem (4) oraz miniatury dwóch tessarakonteres (5).

    Z poważaniem
    Witold Milczarek
  • depozyt
    6.06.2014
    6.06.2014
    Dzień dobry,
    proszę o pomoc w określeniu poprawnej formy. Jeśli muzeum A bierze coś w depozyt z muzeum B, to obiekt ten powinien być podpisany jako depozyt muzeum B (czyj?) czy depozyt z muzeum B (skąd?).
    Dziękuję za odpowiedź.
    Wierna użytkowniczka Waszej poradni
  • dla rodziców z okazji rocznicy ślubu
    2.07.2009
    2.07.2009
    Witam,
    jak podpisać kartkę z życzeniami dla rodziców z okazji 35 lat ślubu? Ponieważ jest to od dzieci, synowych i wnuków, czy można ogólnie napisać: od dzieci z rodziną?
    Dziękuję
  • dogadać się
    25.10.2002
    25.10.2002
    Witam!
    Od jakiegoś czasu zaczynam dostrzegać, że w mediach używa się formy dogadać się – na określenie np. porozumienia stron w jakimś konflikcie. Trochę mnie to razi. Czy nie powinno się użyć raczej formy porozumieć się? Uprzejmie proszę o odpowiedź i z góry dziękuję.
    Pozdrawiam, Paweł Kalinowski
  • dwa lub więcej
    15.02.2010
    15.02.2010
    Mam kłopot z konstrukcjami jeden lub więcej, dwa lub więcej itd., aż do czterech. Chodzi o formę rzeczownika, który pojawi się po słowie więcej – jedyna forma, jaka się nasuwa, to dopełniacz, czyli np. dwie lub więcej książek, ale przecież liczebnik dwa łączy się z mianownikiem, np. dwie książki. Czy więc dwie lub więcej książek to poprawna konstrukcja? Skoro błędne są połączeniu typu przed i po spotkaniu, to czy jeden / dwa / trzy / cztery lub więcej książek również?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego