pokazać
-
Marsjanki18.10.201818.10.2018Dzień dobry,
chciałbym zapytać jaka jest poprawna odmiana popularnego wśród dzieci suplementu diety o nazwie Marsjanki. Należałoby odmieniać w dopełniaczu: Marsjanków czy Marsjanek?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
-
MDK26.10.201226.10.2012Szanowni Państwo,
interesuje mnie skrótowiec MDK. Słownik dopuszcza jego odmianę, mimo że w wymowie kończy się samogłoską. Dlaczego tak jest?
Pozdrawiam -
menu – jak to wymówić?
3.02.20053.02.2005Czy jest dopuszczalna (poprawna?) wymowa rzeczownika menu zgodna z pisownią ([menu], a nie [meni]) w informatycznym znaczeniu ‘pasek narzędzi’? Czy uzus dopuszcza tu podwójną wymowę zależną od kontekstu?
-
mieć mechę3.01.20143.01.2014Szanowni Eksperci,
w okolicach Węgrowa w województwie mazowieckim spotkałem się ze zwrotem mieć mechę, znaczącym mniej więcej tyle, co 'zwariować' czy 'stracić rozum'. Czy mogliby Państwo wyjaśnić mi jego pochodzenie?
Z wyrazami szacunku
Piotr Michałowski -
miejsce nie w zdaniu27.09.200727.09.2007Które z każdej pary zdań jest lepsze stylistycznie: „Pijał nie kawę, lecz herbatę” – „Nie pijał kawy, lecz herbatę”; „Nie chodzi o ciebie, ale o nią” – „Chodzi nie o ciebie, ale o nią”; „Rozważamy to w aspekcie nie naukowym, ale praktycznym” – „Rozważamy to nie w aspekcie naukowym, ale praktycznym”? Ogólnie problem dotyczy miejsca partykuły przeczącej w zdaniu: czy powinna się ona znajdować przed członem bezpośrednio zaprzeczanym, czy przed dłuższą całością?
-
moribund(a)26.04.201026.04.2010Jak poprawnie spolszczyć łacińskie słowo moribundus, oznaczające osobę umierającą? Spotkałem się parę razy z formą moribund, jednak wydaje mi się, że lepiej brzmi (ten) moribunda – przez analogię do (tego) wagabundy (łac. vagabundus).
-
myślnik a dedykacja27.12.201027.12.2010Dzień dobry!
Pisząc bardzo krótką dedykację (czy to aby na pewno jest dedykacja? jeśli nie, to jak to nazwać?) o treści np.: Janowi – Anna, gdzie powinnam umieścić myślnik? Czy poprawna jest forma:
Janowi –
Anna
czy też:
Janowi
– Anna
A może w ogóle nie powinno go być? -
„Najtrudniejsza sprawa ortograficzna”11.03.202011.03.2020W ramach reformy pisowni w 1936 r. postanowiono, że wyrazy w rodzaju Maria należy pisać przez i, a nie przez j, jak wcześniej (Marja). Zamiana litery i na j nie objęła wyrazów, w których j występowało po literach po c, s, z – zapewne dlatego, aby ludzie nie czytali zbitek zi, ci oraz si jako [ż], [ć] i [ś]. W wyniku tej decyzji pisownia mniej odzwierciedla język mówiony. Dlaczego w takim razie ją wprowadzono i czy planuje się jej wycofanie?
-
na sermater28.02.200728.02.2007Chcę zapytać o pochodzenie i znaczenie zwrotu na sermater (nie wiem jak to się pisze). Często jest on używany w społecznościach wiejskich, ja miałem z nim styczność na Podkarpaciu.
Pozdrawiam, Bartek -
na szydełku
14.11.202310.05.2023Dzień dobry,
spotkałam się twierdzeniem, że sformułowanie „robić na szydełku” jest błędne i że powinno się mówić np. „zrobione szydełkiem”. Czy to prawda?
Pozdrawiam
Marta Kisiel
