Podczas lektury na temat pleonazmów zaciekawiła mnie niejednoznaczna klasyfikacja tego rodzaju błędu. Jedne źródła mówią, że pleonazm to błąd leksykalny, inne zaś twierdzą, że to błąd logiczny.
Rozumiem, że niektóre wyrażenia mogą być zarówno błędem logicznym jak i leksykalnym (albo działać na zasadzie wykluczenia), ale ciekawi mnie interpretacja ze strony językowej; jak zaklasyfikować ten błąd. Czy przykładowo bardziej silniejszy to błąd „bardziej” leksyjny czy logiczny?

Pozdrawiam,
Kajetan

Szanowna Poradnio!
Czy należy wstawić przecinek w zdaniu: Podawano tam kawę po wiedeńsku, która miała z Wiedniem tyle wspólnego, co ryba po grecku z Grecją? Jeśli tak (lub nie), to jak należy to motywować?

Proszę o odpowiedź, czy poprawne są zdania:
Tylko 10% osób twierdzi, że otrzymują pochwały.
Aż 90% pracowników twierdzi, że czują się przepracowani.
Czy może w zdaniach podrzędnych podmiot powinien być zgodny z podmiotem procent i jak wtedy powinny brzmieć te zdania?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
który zapis jest poprawny: uchetany czy uhetany, uchetać czy uhetać? Słowniki jeszcze nie notują tych wyrazów, a uzus jest zróżnicowany. Dziękuję za rozwianie wątpliwości!
Z pozdrowieniami
a.

Szanowni Państwo,
czy sformułowania z przyimkiem na takie jak na godzinę, na jutro są poprawne?
Na przykład: Umówiliśmy się na jutro na godzinę 18.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo. Być może to zaćma umysłowa, ale na dwa pytania nie mogę znaleźć w głowie odpowiedzi. Primo, jak powinno się mówić i pisać: „USA wysłały wojska do Iraku”, czy „USA wysłało wojska do Iraku”? Skłaniałbym się ku pierwszej wersji, nie zważając na barierę, którą powoduje brak w języku polskim rozpowszechnionego skrótu SZA (SZAP?), jednak w mediach, m. in. w TVN24, „pampersy” regularnie powtarzają „USA wysłało” (szkoda, że nie „wysłała”, w końcu kończy się na A).

Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)

Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.

Dziękuję za naświetlenie tematu,

Łukasz

Dzień dobry, które formy spośród "wazodylatator", "wazodylator", "wazodilatator", "wazodilator" (oraz analogicznych konstrukcji "wazodyla(ta?)cja", "wazodyla(ta?)cyjny" itd.) są poprawne?

Dobry wieczór / Dzień dobry :-)
Chciałbym się zapytać o znaczenie powiedzeń gonić własny ogon oraz zjadać własny ogon. Co one oznaczają i czy mogą być stosowane zamiennie?
Pozdrawiam
Emil Szajerski

Szanowni Państwo,
mam dwa pytania z frazeologii.

1. Ciekawi mnie, dlaczego, kiedy coś wymaga wiele wysiłku, mówimy, że wymaga wiele zachodu? Czy ma to coś wspólnego ze stereotypowym postrzeganiem świata zachodniego jako wysoko rozwiniętego?
   
2. Co takiego nagiego jest w rosole, że rozbieramy się do rosołu?
   

Z wyrazami szacunku
Czytelnik