-
profesor do doktorantki9.01.20089.01.2008Jestem na pierwszym roku studiów doktoranckich. Mój promotor mówi mi po imieniu, ja również zwracam się do niego na ty. Często kontaktujemy się mailowo, profesor kończy maila „Serdecznie pozdrawiam”. Czy mnie również wypada przesłać pozdrowienia? A czy maila do innych pracowników katedry, którym mówię po imieniu, można zakończyć pozdrowieniami?
Czy jest to forma uznawana w kontakcie z obcymi (często odpowiedzi na zgłoszenia na konferencję konczą się pozdrowieniami)? -
Nie wystarczy 29.04.201929.04.2019Szanowni Państwo,
czy poprawne jest sformułowanie: Nie wystarczy mieć marzeń? Tę frazę zobaczyłam na reklamach jednego z banków. Czasownik mieć łączy się z biernikiem, a więc powinno to brzmieć: Nie wystarczy mieć marzenia.
Z wyrazami szacunku,
Magdalena Mądrzak
-
Słuchajcie Państwo…6.09.20026.09.2002Szanowni Państwo,
Przeczytałam odpowiedź eksperta dotyczącą poprawności zwrotów typu: „Znajdziecie Państwo…”, „Pozwólcie Państwo…”, „Byliście Państwo…” etc. – i niestety nie czuję się usatysfakcjonowana. Po pierwsze, jest to analogiczne do „Kup pan cegłę” czy „Weź pan tę rękę”, czyli do zwrotów, no cóż, lumpenproletariackich. Po drugie – do „Pozwólcie (bądźcie, byliście etc.) towarzysze…”, czyli trąci stylem minionej epoki. Po trzecie, powstaje tu jeszcze problem interpunkcyjny – zgodnie z zasadą powinno się chyba rzeczownik w wołaczu wydzielić przecinkami („Możecie, państwo, zakupić ten artykuł w cenie promocyjnej” – brr…)?
Bardzo proszę, by _zechcieli_ Państwo choć częściowo się ze mną zgodzić;-)
Serdecznie pozdrawiam
Olga Klecel
-
Szyk się w zdaniu
16.04.202416.04.2024Dzień dobry!
Moje pytanie dotyczy zdań z zaimkiem zwrotnym "się". W którym miejscu należy go umieścić w zdaniach o konstrukcji analogicznej do poniższej?
- Ojciec pomógł im się / się im przygotować.
- Kolega pozwolił jej się /się jej wygadać.
Często widzę i słyszę zdania typu "...pomógł się im...", ale mam wrażenie, że z logicznego punktu widzenia są one gorszym wyborem.
Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie
Magda
-
audiodeskrypcja4.09.20074.09.2007Witam serdecznie!
Jak poprawnie i dlaczego nazwę tej techniki powinno pisać się w języku polskim: audiodeskrypcja (razem) czy jednak audio deskrypcja (oddzielnie)? Będę bardzo wdzięczny za Państwa opinięw tej sprawie. Bardzo proszę o pozwolenie na zamieszczenie Państwa odpowiedzi na stronie poświęconej tej technice (www.audiodeskrypcja.pl).
Z poważaniem
Tomasz Strzymiński -
ChatGPT
25.04.20231.04.2023Czy (i ewentualnie jak) powinno się odmieniać nazwę szalenie ostatnio popularnej aplikacji ChatGPT? Spotkałam się z artykułami w mediach, w których nazwa ta nie była odmieniana, ale widziałam też, że część autorów decyduje się na odmianę, posiłkując się przy tym spacją, np. „Chatowi GPT”. Które rozwiązanie jest właściwe (a jeśli odmiana, to ze spacją czy bez)?
-
Czasownik niewłaściwy stać24.06.201924.06.2019Zwracam się z zapytaniem dotyczącym użycia wyrazu stać w rozumieniu ‘być w stanie coś zrobić’ lub ‘móc pozwolić sobie na coś’. Powszechne są stwierdzenia: było nas na to stać, będzie mnie na to stać czy stać go na to. Jednak zastanawiam się nad zwrotem być stać. Jako przykład podam zdanie znalezione w internecie: Banki może nie być stać na odwalutowanie pseudo-kredytów? (Obstawiam, że powinno być napisane Banków). Jaką gramatyczną funkcję pełni wyrażenie być stać?
-
dwa pytania z interpunkcji20.06.201320.06.2013Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać, czy poprawnie zapisane jest zdanie:
Kowalski napisał, że: „Przewidywanie pogody nie jest łatwe.”.
Chodzi o znajdujące się na końcu zdania dwie kropki. Jest to poprawne czy wystarczyłaby tylko jedna? Pozwolę sobie zapytać jeszcze, czy po słowach: „Powstaje pytanie, czy (…)” na końcu zdania powinno się umieścić znak zapytania?
Dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
A. C. -
dymisorium
9.12.20239.12.2023Dzień dobry. Poprosiłabym o pomoc ze słowem "dymisorie" (lub "dymisoria"). Pojawia się ono w tekstach dotyczących prawa kanonicznego, chyba zawsze w liczbie mnogiej, ale czasem w jednej formie, czasem w drugiej, czasem z dopełniaczem "dymisoriów", a czasem "dymisorii", a brak go w znanych mi słownikach. Jak właściwie brzmi ten wyraz, jak powinno się go odmieniać i czy faktycznie jest plurale tantum, czy jednak ma liczbę pojedynczą?
-
Dzięki czemu 19.03.201919.03.2019Dzień dobry! Czy użycie sformułowania dzięki czemu w zdaniu oznajmującym jest poprawne? Np. Jestem bogaty, dzięki czemu mogę pozwolić sobie na kupowanie drogich samochodów. Wczoraj ktoś zwrócił mi uwagę, że dzięki czemu jest zarezerwowane tylko dla pytań (Dzięki czemu jesteś bogaty?), a w zdaniach twierdzących powinno się używać wyłącznie dzięki temu. Nie znajduję nigdzie potwierdzenia tej tezy, a do tej pory korzystałam z tych sformułowań wymiennie.
Z góry dziękuję za odpowiedź!