przecież
-
w roku 200525.10.200825.10.2008Witam!
Dwa dni temu znajomy zwrócił mi uwagę na zdanie, które wypowiedziałem: „Było to w (2005) dwutysięcznym piątym roku”. Wg niego powinienem powiedzieć: „Było to w (2005) dwa tysiące piątym roku”, bo przecież nie mówię, że urodziłem się w (1976) tysięcznym dziewięćset siedemdziesiątym szóstym roku, tylko tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym szóstym roku. Proszę o opinię na ten temat. Czy obaj mamy rację, czy któryś z nas się jednak myli w wymowie? -
wrosły paznokieć18.03.201418.03.2014Czy poprawne jest wyrażenie: wrosły paznokieć? Mówi się przecież: „Paznokieć mi wrósł”.
-
W sali czy na sali?17.10.201817.10.2018Dzień dobry. Bardzo dawno temu czytałem u Was, że można powiedzieć i na sali, i w sali. Pytam jak to wygląda na dziś np. w najnowszych słownikach itd.: obie formy są poprawne jak rękami /rękoma czy jeśli ktoś powie albo napisze na sali to znaczy, że popełnia błąd i
należy go poprawić, bo np. miejsca zamknięte mają przyimek na, a otwarte w, choć przecież jest na poczcie i w parku, więc są wyjątki i pewnie ich dużo jest?
-
wspinaczka26.02.201026.02.2010Mężczyzna uprawiający wspinaczkę to wspinacz, a jak określić kobietę?
-
współpodmiotowość9.05.20149.05.2014W ramach dyskusji nad podjętą przeze mnie problematyką w pracy naukowej padł termin współpodmiotowość. Czy mógłbym prosić o wyjaśnienie tego terminu i wskazania kontekstu, w którym można go w sposób uzasadniony użyć? Czy można na przykład mówić o współpodmiotowości w budżetowaniu w rozumieniu takim, że narzuca to obligatoryjną odpowiedzialność za właściwą realizację tego procesu na wszystkie podmioty (w tym przypadku menedżerów i pracowników) zaangażowane w ten proces?
-
W sprawie zapisu kopt, koptyjka, koptowie17.01.201817.01.2018Szanowni Państwo,
mam pytanie odnośnie do Koptów. We wszelkich słownikach jest podany zapis dużą literą, ale właściwie dlaczego? Czy to wynika z etymologii (grupa ludności zamieszkująca Egipt) i mimo że teraz określamy mianem Kopta wyznawcę z Kościoła koptyjskiego, to zostało Kopt dużą? Czy możemy ewentualnie zastosować tu zasadę jak przy żydzie/Żydzie? Przecież nie wszystkie osoby należące do Kościoła koptyjskiego są Koptami, tak jak nie wszyscy wyznawcy judaizmu są Żydami.
Pozdrawiam
-
W szkole na stole…26.01.201226.01.2012Szanowna poradnio!
Proszę o pomoc w kwestii przecinka. W Zasadach interpunkcji S. Jodłowskiego znalazłam dwa przykłady:
1. W kuchni, na kredensie, leżał ementaler.
2. Na podwórzu przy studni leżał stos cegieł.
Czy w przypadku podobnych konstrukcji lepiej przecinki postawić, czy nie? Dziękuję za wyjaśnienie.
Z poważaniem
Katarzyna Rajko -
w try miga30.05.200530.05.2005Witam serdecznie. Moje pytanie dotyczy określenia w try miga. Chciałabym się dowiedzieć, jakie jest źródło pochodzenia tego zwrotu, skąd się wywodzi, jaka jest jego historia. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam. -
wulgaryzmy na lekcji języka polskiego30.11.201230.11.2012Szanowni Państwo!
Coraz bardziej przeraża mnie wulgaryzacja języka, zwłaszcza młodzieży. Nawet nauczyciele propagują wulgaryzmy podczas lekcji: pewna polonistka bez skrupułów używa przymiotnika, którego tu nie przywołam, a który stał się popularnym synonimem słów świetny, niezwykły, fajny; inna nauczycielka tłumaczy dzieciom zasady ortografii na przykładzie wulgaryzmów. Jak można walczyć z tym zjawiskiem? Czy w ogóle uważają je Państwo za niebezpieczne dla polszczyzny?
Z poważaniem
Licealista -
w ustach mężczyzny20.09.200520.09.2005Komentator mężczyzna rzekł o żeńskiej drużynie: „Męczyliśmy się”, „Rzuciliśmy się do odrabiania strat”. Odebrałem to jako niezręczność, gdyż grupa wykonująca czynność składała się wyłącznie z kobiet („Męczyłyśmy się” w ustach mężczyzny zabrzmiałoby kuriozalnie, więc oczekiwałbym całkiem innej konstrukcji). Kiedy jednak o meczu pań mężczyźni mówią „Wygraliśmy”, „Przegraliśmy”, to tego dysonansu nie słyszę.
Czy rzeczywiście są to dwa stylistycznie różne przypadki, choć sytuacyjnie takie same?
