Witam!
Czy w staropolszczyźnie spotyka się słowo kram w znaczeniu 'odbyt' ewentualnie 'dupa'? „Wetkaj okład tam,/ Gdzie boli cię kram” – to z powieści Michała Krzywickiego Plagi tej ziemi. Ciekaw jestem, czy autor dokopał się tak rzadko spotykanego znaczenia, czy je sobie wymyślił.
Z góry dziękuję za odpowiedź i pzdr serdecznie
Radek

Szanowni Państwo!

Coraz częściej w przypisach czy też w bibliografii spotykamy się z adresami internetowymi. W związku z tym mam pytanie, czy po adresie internetowym wymienionym w bibliografii stawiamy kropkę, czy też nie, bo – jak wiadomo – na końcu adresu internetowego kropka nie występuje. Na przykład:

1. Baginski Z., Do góry kilem, Warszawa 1976.

2. https://sjp.pwn.pl/.

3. Rylke A., W służbie okrętu, Gdynia 1967.

Pozdrawiam,

Ewa W.

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie kwestii odmiany słowa ksero. Czy dopuszczalna jest odmiana typu: „Umówmy się przy kserze”, „Zostaw mi to w kserze na I piętrze”? Myślę tu, naturalnie, o mowie potocznej.:-)
Pozdrawiam

Jaka jest różnica między szklanką i filiżanką?

Szanowni Państwo

Jestem bardzo ciekawa, czy w języku polskim istnieją słowa: elicytacja i destynacja? Oba widziałam używane jako zapożyczenia z języka angielskiego, ale czy są uznane oficjalnie za poprawne słowa w języku polskim?

Pozdrawiam!

Anna

Szanowni Państwo,
Treść mojego pytania dotyczy pojęcia pochodzącego z języka obcego. Chodzi o kwestię tak zwanego legizmu – ideologii funkcjonującej w starożytnych Chinach. W języku chińskim funkcjonuje on jako Fǎjiā.
W fachowej literaturze, w języku angielskim, określa się go mianem legalism. Niemniej, w polskiej literaturze naukowej, pojęcie legalizm zwyczajowo pojmuje się jako „ścisłe przestrzeganie prawa/państwo prawa/ zasadę praworządności”. Chińskie pojęcie określa się raczej jako legizm. Muszę nadmienić jednak, że założenia Fǎjiā w istocie spełniają powyższe kryteria definicji.
Moje pytanie dotyczy dopuszczalności stosowania słowa „legalizm” właśnie w kontekście Fǎjiā. W literaturze przedmiotu można natknąć się na różnorodne formy, jednakże samemu redagując pracę naukową wolałbym oprzeć się na wykładni Poradni Językowej.

Mili Państwo!

Uprzejmie proszę o odpowiedź: każdy 1,5% podatku czy każde 1,5% podatku?

Czy w obcych nazwiskach używanych w polskim tekście powinnyśmy albo możemy zachowywać charakterystyczne dla języka, z którego pochodzą, ligatury, a więc np. Ricœur?

Dzień dobry.
Piszę tekst promujący wieś Lipinki, w związku z czym chciałabym poznać opinię językoznawców w dwóch (związanych ze sobą) kwestiach.
1. Jaka jest poprawna forma przymiotnika od nazwy Lipinki:
– lipiński?
– lipinecki?
– lipinkowy?
2. Jak powinno się nazywać mieszkańców Lipinek?
– lipinianie (lipinianin, lipinianka)?
– lipiniacy (lipiniak, lipinianka)?
– lipinczanie (lipinczanin, lipinczanka)?
Będę bardzo wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.
Z poważaniem
Justyna

Szanowni Państwo,
zwracam się do Państwa z uprzejmą prośbą o pomoc w ustaleniu poprawnej formy zwrotu grzecznościowego rozpoczynającego list, kiedy odbiorcami jest kilku biskupów i arcybiskupów. Jakiego zwrotu powinienem użyć: Najdostojniejsi i Najprzewielebniejsi Księża Arcybiskupi i Biskupi? Czy powinienem użyć innego zwrotu?
Piotr Łukasiewicz