redaktor
  • błąd w słowniku poprawnej polszczyzny?
    1.03.2014
    1.03.2014
    Zastanowił mnie ostatnio przypis 12 na stronie XLVII Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny PWN: „Wybór wariantu grupy Xc dokonuje się na podstawie […]”. Czy nie powinno być „Wyboru […]”? Może redaktor albo korektor chciał się pozbyć spiętrzenia dopełniaczy, ale zapomniał zmienić dokonuje się na jest dokonywany?
  • Błąd w zasadach interpunkcji?
    7.03.2011
    7.03.2011
    Szanowni Państwo,
    mam pytanie odnośnie do jednej z reguł zapisanych w słowniku ortograficznym. Chodzi o zasadę dotyczącą użycia przecinka przed spójnikami połączonymi z zaimkami i przysłówkami (90.E.1) – dlaczego w podanych przykładach w większości przypadków są połączenia spójnika i partykuły? Gdzie jest błąd? Reguła powinna obejmować też partykuły?
    Z wyrazami szacunku
    Alicja Kloska
  • Błonie i Błonia
    3.10.2011
    3.10.2011
    Chciałam spytać o odmianę dwóch nazw miejscowych: o krakowskie Błonia i podwarszawską miejscowość Błonie. Błonie znane jest kierowcom jadącym do Warszawy z korków – o czym informują redaktorzy radiowi w komunikatach nt. przejezdności dróg. Większość z nich mówi, że „w Błoniach postoimy w X-kilometrowym korku”. Ja natomiast twierdzę, że „stoję w korku w Błoniu” – bo przecież zakorkowane jest mazowieckie Błonie (l.poj.), a nie krakowskie Błonia (l.mn). Czy mam rację?
  • Brak wcięcia akapitowego po tytule
    27.09.2018
    27.09.2018
    Szanowni Państwo,
    czy często spotykane zalecenie dotyczące niewcinania pierwszego akapitu rozdziału jest rzeczywiście trafne? Czy nie jest to po prostu modne (chwilowe?) przejęcie zwyczaju anglosaskiego? Moim zdaniem zaburza ono symetrię układu akapitów. W polskich publikacjach, zwłaszcza tych starszych, wcina się wszystko. Czy wobec tego istniała kiedyś jakaś inna norma?
    Pozdrawiam
    Mirosław Płoski
  • -by ze spójnikami
    5.09.2007
    5.09.2007
    WSO podaje, że -by piszemy łącznie z „niektórymi” spójnikami – par. [161]. Listę dopełniają:
    – hasła słownika: ależby, aniżeliby, bądźby, bowiemby, coby, jakożby, jakżeby, jednakowożby, natomiastby, niźliby, przetoby, toćby, wszakby, wszelakoby, chyba żeby,
    – nieodnotowane, lecz analogiczne: aczby, boćby, inoby, jenoby, lubby (=bądźby), niemniejby (=jednakby), wszakżeby.
    Zatem byłoby chyba trafniej „ze spójnikami, z wyjątkiem spójników łącznych, np. i, oraz, tudzież, jak też, a także – czy tak?
  • cellulitis czy cellulit?
    10.01.2003
    10.01.2003
    Szanowny Panie Redaktorze,
    Schorzenie nazywa się po łacinie cellulitis. Ostatnio jednak częściej używa się formy spolszczonej – no właśnie: celulit czy cellulit? A może, skoro słownik ortograficzny nie notuje jeszcze (?) tego wyrazu w formie spolszczonej, należy używać tylko łacińskiej? I czy można ją odmieniać (cellulitis, cellulitisu, cellulitisem…)?
    Łączę serdeczne życzenia noworoczne
    Olga
  • cieśnina Fram

    23.01.2003
    23.01.2003

    Szanowny panie Redaktorze,

    Mam wątpliwości, czy cieśnina między Grenlandią a Spitsbergenem (ang. Fram Strait) powinna po polsku nosić nazwę Cieśnina Frama, czy może Cieśnina Fram. Nazwa cieśniny pochodzi od statku (Fram), na którym badacz norweski Nansen przemierzył Ocean Arktyczny. Uprzejmie proszę o rozwianie moich wątpliwości.

  • Cruise, o Cruisie?
    13.04.2005
    13.04.2005
    Proszę o wyjaśnienie, dlaczego miejscownik nazwiska Cruise ma postać: (Tomie) Cruisie, przez s (Wielki słownik ortograficzny PWN). Zgodnie z zasadą pisowni [245], głoskę kończącą temat nazwiska zapisuje się fonetycznie; i stąd PiercePiersie (Brosnanie), gdyż tu litera c w temacie to [s]. Jednak nazwisko Cruise brzmi nie [krus], lecz [kruz] – dlaczego więc w miejscowniku jest: Cruisie, a nie Cruizie?
    Michał Gniazdowski, redakcja Rozrywki
  • człowieki?
    2.04.2007
    2.04.2007
    Kilka razy była już mowa o pewnych formach w postaci mianowników liczby mnogiej rzeczowników męskoosobowych w formie niemęskoosobowej, które nacechowane negatywnie miały podkreślać nienawiść do opisywanego kogoś.
    Mój problem odnosi się do jednego konkretnego rzeczownika: człowiek. Ponoć wspomniana wyżej forma tego słowa brzmiałaby ludzie, np. te głupie ludzie. Czy możliwy jest drugi wariant – człowieki, np. te głupie człowieki?
    Pozdrawiam
  • czy… czy…
    15.10.2013
    15.10.2013
    Czy w zdaniu: „Spytaj ją, czy woli kawę czy herbatę” powinno postawić się przecinek po wyrazie kawę?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego