-
pytania retoryczne ponownie12.10.201412.10.2014[Dalsza część wypowiedzi dot. pytań retorycznych – nie przyjęta przez nieugięty system]. Wydaje mi się, że w zdrowym zakresie wszystko jest dla ludzi – nawet emotikony. Czy nie stanowią również pewnej forma komunikacji, dzięki której możemy okazać np. nie wypowiedzianą słowami nutkę sympatii :)
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
pytanie retoryczne a interpunkcja11.10.201411.10.2014Szanowni Państwo,
czy pytania retoryczne można w jakiś sposób wyróżnić za pomocą interpunkcji? Na przykład poprzez użycie wielokropka zamiast pytajnika? Wydaje mi się, że raczej się tego nie praktykuje, ale czy pewne rozróżnienie nie byłoby czytelniejsze?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Wyraz zawierający zdanie
17.12.202217.12.2022Proszę o informację czy zwrot „wyraz zawierający zdanie” może być traktowany jako figura retoryczna, a jeśli tak, to jaka?
-
Różności interpunkcyjne 29.01.201629.01.2016Szanowni Państwo,
rozumiem, że konstrukcja
nazwano, jak następuje: (…)
jest zwykłym zdaniem złożonym i należy postawić w niej przecinek.
Jeszcze jedno pytanie:
Aż do roku 1804, kiedy to Bonaparte, bo któż by inny?, odebrał ją im (…).
Jak powinna wyglądać interpunkcja takich retorycznych wtrętów jak któż by inny? Tylko znak zapytania i potem mała litera, tylko przecinek?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
Rzeko, która płyniesz!6.02.20126.02.2012Witam!
Chciałabym dowiedzieć się, jak poprawnie odmieniać czasownik, który ma określać czynność wykonywaną przez osobę, do której zwracamy się (za pomocą wołacza). Chodzi mi o wypowiedzenie typu „Rzeko, która płyniesz!”. Czy poprawne jest użycie tutaj formy drugiej osoby, czy bardziej prawidłowe byłoby „…która płynie”? Czy w tym przypadku wyraz która można zastąpić słowem co („Rzeko, co płyniesz / płynie!”)?
Z góry dziękuję za odpowiedź,
K. Piątkowska -
Uproszczenie ortografii
1.02.20211.02.2021Witam. Mam pytańe raczej retoryczne. Czy (ja) dożyje czasuf kjedy język polski pozbeńdźe śe dźiwolon'guf (ew. dżiwolonguf ) f postaći ch, rz, ó i innyh bzdurnyh, skomlikowanyh zapisuf f naszej rodźimej mowje (?). Rozumjem, że dinozałry f rużnyh polskih instytucjah naukowyh straćili by ( ńe łonczńe ) wymoszczone pszes śebje stołki ale dźeći, młodźesz i dorośli mjeli by łatfjejsze żyće. Internet, jak jusz widać, wymuśi te zmjany. Czego fszystkim nam serdeczńe życze. Pozdrawjam.
-
Azaż dyjabły7.03.20147.03.2014Dzień dobry!
Proszę określić, z jakim rodzajem archaizmu mamy do czynienia w przypadku wyrazów: dyjabły, fijołki oraz bodajż, azaż.
Pozdrawiam
R.K. -
Czas przeszły trybu warunkowego
28.06.202328.06.2023Temat: czas zaprzeszły.
W jednym z utworów lirycznych zauważyłem pewne zdanie, które brzmi bardzo nienaturalnie: „Wolałbym już wcale angażu być nie dostać!”.
Z kontekstu da się wyczytać, że podmiot liryczny wyraża żal i ubolewa nad tym, że dostał angaż. Wydaje mi się, że autorowi chodziło o użycie czasu zaprzeszłego, jednak konstrukcja i kolejność wyrazów nie pasuje do zasad gramatycznych czasu zaprzeszłego, które znalazłem. Być może dlatego, że nigdzie nie znalazłem przykładów przeczeń w czasie zaprzeszłym. Dlatego nie mogę rozstrzygnąć: czy jest poprawnie, czy nie? Mam nadzieję, że państwo mi pomożecie.
Pozdrawiam
Filip
-
dlań19.05.200519.05.2005W przekładzie Romea i Julii dokonanym przez Paszkowskiego znalazłem zdanie: „I teraz, gdym znalazł dlań oblubieńca ksiażęcego rodu’’, gdzie dlań odnosi się do Julii. Dziś, o ile mi wiadomo, tego typu skrócone zaimki mogą się odnosić tylko do rodzaju męskiego. Czy chodzi więc tutaj o archaizm czy też błąd?
-
Dzielenie tytułu z myślnikiem między wiersze
26.11.202326.11.2023Szanowna Redakcjo,
w jaki sposób tytuły z myślnikiem do następnego wiersza? Czy myślnik powinien zostać w poprzednim wierszu czy zostać przeniesiony do następnego? Czy tytuły obejmuje zasada, na którą powołuje się A. Wolański: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Myslnik-na-koncu-wiersza;18858.html?
Z wyrazami szacunku
Z.