Szanowni Państwo,
czy prawidłowe jest powiedzenie Czuć że zbliża się wiosna. Ostatnio, jak szedłem z pracy o 17, już było jasno. Mam wątpliwości, czy może należałoby powiedzieć: o 17 jeszcze jest jasno. Zaznaczam że chodzi mi o wiosnę i o wydłużanie dnia.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Czy nazwa Kaziuki oznacza dzień (święto) czy jarmark? Czy pisze się ją od dużej litery i tylko tak? Czy poprawna (i tożsama znaczeniowo) jest forma liczby pojedynczej – Kaziuk?

Myanmar czy Mjanma? Czy mogą się Państwo odnieść do argumentacji przedstawionej w Wikipedii?

Czy wyrażenie na dłuższą metę jest sensowne? Przecież meta to linia przecinająca tor (bieżnię), a zatem znaczenie ma nie długość mety, ale jej odległość od linii startu. Czy w związku z tym poprawniejsze nie jest wyrażenie na dalszą metę, czyli w dłuższym okresie, w dłuższej perspektywie?

Szanowni Państwo,
skoro mówimy – jak wiadomo – w Zakopanem (nie: w Zakopanym) oraz – jak każe np. NSPP PWN – w Michajłowskiem (nie: w Michajłowskim), to dlaczego dr Jan Grzenia (poparty po latach przez prof. M. Bańkę) konsekwentnie pisze o PierwomajskIM, o ZnamienskIM i o MiednYM? I czym należy tłumaczyć skrót ndm widniejący w słownikach przy haśle Miednoje?

Witam!
Jak poprawnie piszemy zaprzeczone formy od przymiotników z łącznikiem, np. czerwono-biała (nie czerwono-biała czy nieczerwono-biała)?
Dziękuję i pozdrawiam.

Dzień dobry, chciałbym się zapytać czy w języku polskim istnieje sensowne tłumaczenie angielskiego słowa CamelCase?

Południowoafrykańczyk to mieszkaniec Republiki Południowej Afryki. Czy tym samym słowem możemy określić mieszkańca południowej części Afryki?
Dziękuję i pozdrawiam.

Czy poprawny jest zwrot „Nie wolno popełniać samobójstwa”? Czy może można powiedzieć tylko „Nie wolno popełnić samobójstwa”?

Dzień dobry. Bardzo proszę o wyjaśnienie, w jakim miejscu w spisach alfabetycznych należy umieszczać wyrazy (nazwiska) rozpoczynające się od liter, których nie ma w polskim alfabecie. Chodzi mi tutaj o takie litery, jak C lub S z różnymi „daszkami”, niemieckie „umlauty”, szwedzkie literki z małymi kółeczkami u góry itp. Czy je traktować, jakby nie miały tych dodatków, i umieszczać między innymi wyrazami na S, C itp., czy raczej – po zakończeniu spisu – dajmy na to, na S – sporządzić spis na Ś (to jeszcze polski alfabet) i dopiero spis na S z daszkiem? To drugie wydaje mi się bardziej sensowne, ale spotykam często tę pierwszą wersję.
Z pozdrowieniami