Szanowni Państwo,
kiedy wymieniam podpunkty, używając myślników lub kropek, nie zaś cyfr, pierwsza litera w podpunktach powinna być wielka czy mała? Przykład:

Zalety naszego sklepu:
- Przyjazny dla klienta
- Szybka obsługa
- Kompetentny personel.

czy raczej:

Zalety naszego sklepu:
- przyjazny dla klienta
- szybka obsługa
- kompetentny personel.

Z góry dziękuję i pozdrawiam.
Wojciech Lasota

Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące stosowania interpunkcji oraz wielkich i małych liter w listach wyliczeniowych na slajdach w prezentacjach. Często stosuje się pomijanie znaków interpunkcyjnych na końcu elementów tych list oraz – niezgodnie z zasadami – użycie wielkich lub małych liter na początku elementów listy. Czy jest to błąd? Czy poprawne będzie na slajdzie poniższe wyliczenie?

Na ofertę składa się:
– Opis przedmiotu zamówienia
– Wycena
– Warunki gwarancji

Z poważaniem,
Magda J.

Dzień dobry, przeszukałem zasoby Poradni, posługując się słowami "lista" i "wyliczenia", ale nie znalazłem odpowiedzi.

Czy tworząc wyliczenie, poprzedzające je zdanie mogę kończyć dwukropkiem? Wydaje mi się to oczywiste, jednak niedawno współpracownik zarzucił mi błąd. Poniżej przykłady.

Odpowiedz sobie na poniższe pytania:

1. ...

2. ...

3. ...

CZY

Odpowiedz sobie na poniższe pytania.

1. ...

2. ...

3. ...

Z góry dziękuję za pomoc. Michał Gawlik

Szanowni naukowcy,

od długiego czasu zastanawiam się, czy w wyrazach z literą ę w środku, np. będę, brzęk, kręcone, rębajło, wewnętrzny, należy wymawiać czyste [ę], czy może zmiękczone przez „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”.

W sąsiedztwie jakich głosek należy wymówić: „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”?

Jakiego podziału wymaga poprawna ich wymowa? em” czy jw.?

Jakie słownikowe zasady określają poprawną wymowę, gdy mamy do czynienia z literą ę w środku wyrazu?

Proszę o pomoc.

Szanowni Państwo,
mam pytanie związane z tym, jakie obce terminy uznawać za na tyle zakorzenione w polszczyźnie, że nie wymagają zapisu kursywą, a które z kolei zdecydowanie takiego zapisu się domagają.
Na przykład w jednym tekście pada wielokrotnie termin attaché wojskowy czy attaché kulturalny i w tych przypadkach raczej wybieram wykursywiony zapis pierwszego członu, choć nie wiem, czy to dobry wybór. Z kolei słowo incognito w tym samym tekście zapisuję pismem prostym. Czy dobrze robię?

Szanowna Poradnio,
jakie będą poprawne zapisy wymowy: er-zet, erzet, er zet, podobnie: ceha, ce ha czy ce-ha? Czy też zapisy: u otwarte, o/ó kreskowane są właściwe? Czy należy coś ująć w cudzysłowie? W żadnym słowniku znaleźć takich prostych, na co dzień wymawianych form nie można.
Z poważaniem
Aleksander Durkiewicz

W poradzie „Od dwóch do czterech lat, ale 2–4 lata” brakuje mi wyjaśnienia zapisu z półpauzą. Zajmuję się tłumaczeniami i czasem trafiają do mnie np. ankiety, a w nich pytanie o wiek respondenta i odpowiedzi podane w formie X–Y year. Czy w przypadku liczb 24 i 35 (wymagających różnych przypadków) jedyną poprawną formą będzie zapisanie tego słownie (od 24 do 35 lat), a może zapis 24–35 lat jest również poprawny?

Nie mogę znaleźć jednoznacznej informacji o zapisie podpisów pod cytatami pisanymi kursywą. Wydaje mi się, że powinno być:
cytat (kursywa)
autor (pismo proste).

Jednak ostatnio już dwóch moich klientów (przygotowuję do druku), upierało się przy zapisie:
cytat (kursywa)
autor (kursywa).

Szanowni Państwo,

chciałabym zapytać, co zrobić w sytuacji, gdy w zapisie bibliograficznym w tytule artykułu naukowego, zapisanym kursywą, występuje inny tytuł, np. utworu literackiego. Czy wówczas tytuł w tytule zapisać w cudzysłowie i kursywą, czy może wyróżnić drukiem prostym?

Z wyrazami szacunku

K.Z.

Dzień dobry,

chodzi mi o nazwę geograficzną Wyspy Magdaleny.

Jaki jest jej źródłosłów? Czy są to wyspy jakiejś jednej Magdaleny, czy dlatego że jest ich kilka, czyli te Magdaleny?

Z poważaniem,

Krzysztof