sukces
  • Polaków portret własny
    2.10.2008
    2.10.2008
    Szanowni Państwo,
    natknąłem się ostatnio na sformułowania typu Kanapy portret własny, Śniadania Polaka portret własny itp. Czy nie jest tak, że portret to obraz osoby, a nie rzeczy? Po drugie, o portrecie własnym mówi się chyba w sensie przenośnym, tzn. jak dana osoba lub grupa osób postrzega siebie, np. Polaków portret własny, Wikipedystów portert własny. Byłbmy wdzięczny za ustosunkowanie się do powyższej kwestii.
    Z poważaniem,
    Dominik Szulowski
  • Pomarańcza
    18.09.2018
    18.09.2018
    Szanowny Panie profesorze!
    Jestem uczennicą klasy ósmej szkoły podstawowej. Za kilka miesięcy będę zdawać egzamin ósmoklasisty z języka polskiego. Chciałabym się do niego jak najlepiej przygotować. Bardzo proszę Pana profesora o udzielenie mi odpowiedzi, które mnie nurtuje. Jaki rodzaj gramatyczny powinien mieć rzeczownik pospolity, aby były pisany i wymawiany poprawnie pomarańcz czy pomarańcza?
  • poukładać sobie coś w głowie

    25.06.2023
    25.06.2023

    Szanowna Poradnio,

    czy wyrażenie „poukładać sobie coś w głowie” (chodzi o jakieś przeżycia, wydarzenia, o przemyślenie wszystkiego) jest poprawne? Czy nie jest to np. kalka z angielskiego?

    Z wyrazami szacunku

    Czytelnik

  • Prosperować

    6.11.2021
    6.11.2021

    Witam, chciałbym zadać pytanie dotyczące słowa  prosperować. Słowo według słownika oznacza tyle, co 'funkcjonować dobrze', zatem czy mówienie, że  coś prosperuje dobrze lub coś prosperuje źle to błąd? Czy skoro takie wyrażenie znajduje się w uzusie, to można uznać je za poprawne? Czy mówienie, że coś prosperuje, w sensie, że coś funkcjonuje dobrze to hiperpoprawność? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

  • przecinek a imiesłowowy równoważnik zdania
    9.11.2005
    9.11.2005
    Witam,
    jak to jest z oddzielaniem przecinkiem imiesłowów współczesnych w zdaniu? Na przykład: „Świętujemy sukces, jaki odnieśliśmy, wprowadzając…”. Czy nie użyto to zbyt wielu przecinków?
    Pozdrawiam,
    Ania
  • przecinek na rynku pracy
    28.12.2012
    28.12.2012
    Witam,
    czy w zdaniu: „Jeżeli moje doświadczenia i motywacje przekonają Państwa do zaproszenia mnie na rozmowę, z przyjemnością szczegółowo zaprezentuję swoje umiejętności” przecinek postawiony jest poprawnie? Czy może raczej nie powinno go tam być?
    Pozdrawiam
  • Przepłyńmy się trochę
    4.10.2013
    4.10.2013
    Proszę powiedzieć: czy można się przepłynąć? Słownik języka polskiego informuje, że można się przejechać samochodem albo przelecieć się samolotem, ale nie ma tam mowy o tym, że można się przepłynąć jakimś wodnym środkiem transportu. Jeśli chciałbym zabrać dziewczynę na wyprawę kajakiem, rowerem wodnym lub wodolotem, to oczywiście możemy oboje popłynąć lub popływać. Ale czy mogę jej zaproponować: chodź, przepłyniemy się trochę?
  • Superchłopaki a Super! Chłopaki!
    9.05.2018
    9.05.2018
    Jestem administratorem szkolnego profilu społecznościowego FB i jedna z czytających osób zwróciła mi uwagę, że popełniam błąd w pisowni wyrażeń typu Super! Chłopaki!, opisując np. jakieś sukcesy sportowe. Wg odbiorcy powinnam pisać superchłopaki.
    Zaintrygowała mnie ta informacja i tak jak nie mam problemu z supermanem lub supermarketem to połączenie super i chłopaka budzi moje wątpliwości. Podobno taka zmiana obowiązuje od roku 2014.

    Będę wdzięczna z odpowiedź.
    Z życzeniami by nie tylko chłopcy byli super
    Małgorzata Morawiak-Szysler z Piekar Śląskich
  • szczęśliwy
    21.06.2012
    21.06.2012
    Proszę o ocenę sformułowań „Jestem szczęśliwy z wyniku”, „Szczęśliwy ze współpracy…”, „Szczęśliwy ze znajomości z panem…”, „Szczęśliwy z sukcesu…”, „Szczęśliwy z pierwszego miejsca…” itp. W moim odczuciu w przypadku przymiotnika szczęśliwy brakuje tu czegoś pomiędzy z a przyczyną. Wydaje mi się, że o ile dumnym albo zadowolonym można być bezpośrednio z czegoś, o tyle szczęśliwy wymaga jakiegoś elementu – z powodu albo z racji – i dopiero mówimy o tym czymś. Czy rzeczywiście?
  • To jako partykuła

    1.02.2021
    1.02.2021

    Zastanawia mnie poprawność konstrukcji: kiedy to, wtedy to. Np. w zadaniu: Najwięcej sukcesów odnosił w 2020 r., kiedy to osiągnął szczyt formy. Albo inny przykład: Pracował w fabryce i wtedy to uległ wypadkowi. W takich wypowiedzeniach, myślę, zaimek to jest zbędny albo nawet rażący. Jednak, być może, biorąc pod uwagę określone względy stylistyczne, jego użycie jest zasadne. Czy mam rację? Proszę o pomoc w wyjaśnieniu tej wątpliwości.


    Z wyrazami szacunku - Jan Malinowski

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego