Proszę o jednoznaczną odpowiedź, jak piszemy skrót Szanowny Panie/ Szanowna Pani: Sz.P. czy SzP? A może w ogóle nie skracamy tego w taki sposób?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
sięgnąłem po raz któryś po cudowną książkę Jerome’a Trzech panów w łódce (nie licząc psa). I nagle mnie tknęło: dlaczego Trzech panów w łódce, a nie Trzej panowie w łódce? Nie widzę żadnego logicznego powodu, aby stosować tu formę dopełniacza – a w mianowniku byłoby właśnie Trzej panowie… (tak samo, jak Trzej muszkieterowie). Czy ta forma ma jakieś uzasadnienie (na przykład – historyczne)?

Dzień dobry!

Jakiś czas temu zwrócono mi uwagę, że popełniłam błąd w zdaniu: Prosimy, aby wysłał Pan wniosek. Poprawiono je na: Prosimy, aby Pan wysłał wniosek, powołując się na szyk wyrazów podmiot + orzeczenie + dopełnienie. Proszę o wyjaśnienie, która z powyższych form jest poprawna.

Pozdrawiam

Paulina

Szanowni Państwo,
kiedy piszę mejle, to czasem formuła powitalna Szanowni Państwo wydaje mi się zbyt uroczysta. Wolę po prostu Dzień dobry. Jednak gdy mejl jest wysyłany o późnej godzinie, to może bardziej na miejscu byłoby Dobry wieczór. Lecz wówczas może się zdarzyć tak, że zostanie on odczytany następnego dnia w porze jak najbardziej dziennej.
Dylemat ten nie jest może sprawą życia i śmierci, ale ciekaw jestem, co by Państwo doradzili.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,

w lokalnym biuletynie informacyjnym bardzo często zamieszczane są artykuły, w których wymienia się np. Wójta Gminy Pana XY, Starostę Powiatu Pana XY, Kuratora Oświaty Panią XY.

Czy należy umieszczać słowo Pan/Pani między stanowiskiem a imieniem i nazwiskiem? Dodam również, że artykuły mają najczęściej charakter informacji urzędowych. Jeśli więc pojawiają się nich słowa „Pan/Pani”, to czy nie powinny być pisane małą literą?

Z wyrazami szacunku

Weronika Pylak

Szanowni Państwo,
kiedy zwracam się do dwóch osób, z których z jedną jestem na ty, a z drugą nie, powstaje pewien problem. Np.:
1. Czy pani i Helena widziałyście, co się stało?
2. Czy widziały panie, co się stało?
3. Czy widziała pani z Heleną, co się stało?
4. Czy widziałyście panie, co się stało?
5. Czy widziała pani i Helena, co się stało?

Czy któraś propozycja jest lepsza od pozostałych? A może jeszcze inaczej?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o poradę. Czy w e-mailu, oficjalnym, wysłanym do wszystkich pracowników, można zastosować zwrot: kobietki i Panowie? Jest jeden Pan, na wyższym stanowisku, który w ten sposób się wypowiada. Bardzo mnie to irytuje, lecz nie mogę znaleźć wytłumaczenia językowego, dlaczego odbieram określenie kobietki tak negatywnie? Państwa podpowiedź pomogłaby mi w zwalczeniu niekulturalnego zachowania.
Z poważaniem

Elżbieta Mazur

Szanowni Państwo,
interesowałoby mnie, czy w Polsce w ostatnich latach można zauważyć tendencję do bycia ze sobą na ty. Chodzi tu konkretnie o broszurę firmy, która zarządza wierzytelnościami. Ta własnie firma ma zamiar wydać broszurę dla swoich klientów, czyli innych firm. Czy w tej broszurze firma powinna zwracać się do klienta per Pan / Pani, czy ostatnio też jest możliwa forma na ty?
Bardzo dziękuję z góry za odpowiedź!
Andrea Kret z Hamburga

Szanowni Państwo,
mam pytanie w związku ze skrótami Sz.P. i Sz. Pan. Czy można je stosować zamiennie, czy drugi uznają Państwo za zdecydowanie lepszy, staranniejszy? Mnie osobiście bardziej odpowiada pierwszy, chyba ze względu na pewną konsekwencję (oba wyrazy skrócone) w stosunku do drugiego, który poza tym nasuwa mi skojarzenie z wyrazem szpan.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
co oznacza przysłowie „Gdzie Pan Bóg kościół buduje, tam diabeł kaplicę stawia” i jakie jest jego źródło?