Czy stosowne jest rozpoczynanie mejla (zwłaszcza z odpowiedzią) od zwrotu Proszę Pana zamiast od tradycyjnego Szanowny Panie?

Szanowni Państwo,

dlaczego o tajnych funkcjonariuszach służb mówi się „smutni panowie”?

Szanowni Państwo,
mam pytanie o interpunkcję w następującym zestawie zdań (jest to zapis części dialogu między bohaterami opowieści): „Zostanie tylko jeden sposób, aby ją uwolnić… Wie pan(,) jaki”. Ten ostatni człon, zdaje się, należałoby potraktować jako jednowyrazowe zdanie eliptyczne. Jednocześnie przecinek przed nim wygląda co najmniej dziwnie – oddzielamy raptem jeden wyraz i to ten finalny… Jak zatem należy potraktować to zdanie?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
KK

Szanowni Państwo,
porządkując i ujednolicając nazewnictwo w muzealnym inwentarzu, natrafiliśmy na taki oto językowy dylemat. Kością niezgody stał się bowiem zapis podstawka i nadstawka kowalskie. Koledzy upierają się przy powyższym zapisie, posługując się następującym przykładem: Dorota i Krystyna Kowalskie. Ja natomiast twierdzę, że powinien on brzmieć: podstawka i nadstawka kowalska, z uwagi na utrzymanie związku zgody pomiędzy częściami zdania.

Z wyrazami szacunku
Czytelniczka

Szanowni Państwo,

czy nazwisko Kwiecień ma formę odojcowską? Jeśli tak, to czy będzie to Kwiecianka, Kwietnianka, Kwietniówna, a może nazwisko przybierze zupełnie inną formę?

Z poważaniem

B.Ł.

Szanowni Państwo,
Będę wdzięczny za pomoc w określeniu prawidłowej odmiany nazwy mojej macierzystej firmy. Czy wyraz Cezex można odmieniać Cezex – Cezexu bądź Cezex – Cezex-u (a może Cezex'u), czy poprawna jest wyłącznie odmiana Cezex – Cezeksu. Gdzie znajdę reguły określające odmianę nazw własnych o obcym brzmieniu?
Z góry dziekuję za wszelkie wskazówki.
Z poważaniem,
Tomasz Górecki

Czy poprawne sa zwroty:

Szanowny Panie Prezydencie Aleksandrze Kwasniewski!
Szanowna Pani Jolanto Kwasniewska!
Szanowna Pani Prezydentowo!
Szanowna Pani Premierowo!
Szanowna Pani Ministrowo!

Szanowna Pani Profesor,
ostatnio zauważyłem, że coraz więcej ludzi używa formy czy mogę ci/pani/panu pomóż zamiast czy mogę ci/pani/panu pomóc. Zdarza się to nawet w sklepach, gdzie mówią tak ekspedientki. Czy to poprawna forma?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowny Panie Profesorze,
Czy byłby Pan łaskaw odpowiedzieć na pytanie: „Czy rząd Premiera Buzka jest dobrym rządem”, posiłkując się następującą definicją dobrego rządu: „Dobrym rządem jest każdy rząd, który nie posiada opinii w kraju lub za granicą wydawanej rządom innym niż dobre oraz którego skład nie przekracza 20 osób”. Mam nadzieję, że orzeknie Pan, iż posługuję się bełkotliwą definicją, która nie pozwala odpowiedzieć na zadane pytanie. Mam zwłaszcza nadzieję, że uzasadni Pan powody, dla których ta definicja nie może być uznana za cokolwiek innego niż bełkot (bo zaprzecza wszelkim zasadom budowy definicji… itd.). Uzyskawszy to będę miał pewność, że nie odmówi Pan podpowiedzi milionowi z okładem podatników, jak mają odpowiedzieć na pytanie: „czy mój samochód jest samochodem osobowym?”, jeśli ustawa definiuje go kubek w kubek tak, jak zdefiniowaliśmy pojęcie dobrego rządu, uznane za bełkot.
Przytaczam in extenso definicję samochodu osobowego wpisaną do ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych i od osób fizycznych (…) Oto ta definicja:
„Ilekroć w ust. 1 jest mowa o samochodzie osobowym, rozumie się przez to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kilogramów”.

Szanowni Państwo,

mój syn jest ateistą, i w związku z tym nie uczęszcza na zdjęciach z religii. W szkole zwrócono mu uwagę że niepoprawnie wita (dzień dobry) oraz tytułuje (per pan) księdza.

Jak poprawnie powinien zwracać się do księdza ateista?

Dziękuję bardzo za odpowiedź

Pozdrawiam