W poradzie cenny dwukropek piszą Państwo, że zdanie „Przyszli Jan i Maria” jest nieprawidłowe. Ale przecież w haśle dopełnienie WSPP są zdania podobne, np. „Zaprosili nas na niedzielę przyjaciółka i kuzyn”. Czy więc na pewno zdanie z poradni jest nieprawidłowe?

Szanowna Poradnio!
Wiem, że należy mówić i pisać „Babcia i kot siedzieli” na werandzie, ale ciągle nie mogę zrozumieć, jak tę formę męskoosobową wytłumaczyć. Niedawno ten temat był poruszany, zabrakło jednak wyjaśnienia, skąd się bierze ta forma męskoosobowa.
Dziękuję.

Szanowni Państwo!
Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości co do użycia form oni i one. Grupa osób płci żeńskiej to one, grupa dzieci – również. Ale mama i dziecko / mama i dzieci? Czy powinnam powiedzieć: „Mama i dzieci poszły na spacer”? Czy raczej: „Mama i dzieci poszli na spacer”? Wydaje mi się, że raczej to drugie zdanie jest poprawne, ale dlaczego?
Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
Małgorzata

Czy to zdanie jest zbudowane prawidłowo: „Poziom życia wciąż się pogarszał, powodem był brak pracy, okrojone emerytury i mizerne zasiłki z opieki społecznej”. Chodzi mi o to, czy jeśli wymieniono kilka rzeczy, które stanowiły powód, to nie powinno użyć się czasownika w liczbie mnogiej: „powodem były…”?

Dzień dobry,

w Wojsku Polskim wprowadzono niedawno Chorągiew Wojska Polskiego. Jak należy prawidłowo określać poczet z chorągwią? (analogia do sztandaru wojskowego i nazwy poczet sztandarowy):

1. Poczet Chorągwi Wojska Polskiego

2. Poczet chorągwiowy

3. Poczet chorągwiany czy może jeszcze inna formuła jest poprawna?

Jak analogicznie należy poprawnie nazywać osobę trzymającą Chorągiew Wojska Polskiego? (w przypadku pocztu sztandarowego taką osobę nazywamy "sztandarowym")

Szanowni Eksperci,

czy poprawne jest orzeczenie w liczbie mnogiej w zdaniach typu:

Wiadomość o jej śmierci połączona z trudami podróży sprawiły, że Józef podupadł na zdrowiu.

Dobroć połączona z wiarą po prostu z niej emanują.

Niepewność połączona z nadzieją stają się nie do zniesienia.

Zastanawiam się, czy mamy tu do czynienia z podmiotem szeregowym — „połączona” to nie jest spójnik, a zatem czy nie powinna tu się znaleźć jednak liczba pojedyncza?

Z góry dziękuję za odpowiedź i serdecznie pozdrawiam

Stała czytelniczka Poradni

Szanowni Państwo,
czy w beletrystyce należy pochylać madame przy imieniu i nazwisku? Podobnie yin i yang?
Filozof X i jego nauki w dużej mierze wylądowali więc na śmietniku historii teozofii. Czy orzeczenie ma dobrą formę? Zdanie brzmi dziwnie.
Mnich pustelnik czy mnich-pustelnik?
Czy można obalić czyjeś dziedzictwo?
Góry nie były już taką nieprzebytą przeszkodą jak dawniej. Czy można przebyć przeszkodę?
Z poważaniem
Katarzyna C.

Dzień dobry,
Kolejny raz zamieszczam pytanie o przecinek przed słowem czy. Chodzi o sytuację, w której pierwsze wystąpienie tego słowa wprowadza zdanie podrzędne, a drugie łączy człony tego zdania. Np. „Nie wiem, czy mam tu postawić przecinek(,) czy nie”. W różnych źródłach spotykam się z różnymi wersjami. Na przykład w odpowiedziach Poradni przecinek przed drugim czy występuje, a z kolei profesor Miodek pisze, że tak być nie powinno („Zapytał, czy napije się kawy czy herbaty”). Czy jest to jakoś zróżnicowane (tzn. w pewnych przypadkach stawiamy przecinek, a w innych nie), a może obowiązuje tu dowolność?

Jest milczenie. I cisza. Słowa niepotrzebne,
gdy w twych włosach zanurzę dłonie tak jak w wodzie.
W sowich oczach jak w chmurach cały się rozepnę.
Są wiatr, cisza… Muzyką są chwile przy tobie.

Czy ostatni wers jest poprawny?

Czytając książkę Milana Kundery, natrafiłam na pewne konstrukcje, których poprawności nie jestem pewna. Czy może, biorąc pod uwagę, że to proza artystyczna, są jednak poprawne?

1. Schlebiony i poruszony tą nocną wizytą. (brak słowa schlebiony w słowniku)
2. I jeden, i drugi wie, czego szuka na twarzy przed sobą; i jeden, i drugi wie, że szukają tego samego. (dlaczego nie szukają, wiedzą?)
3. Położył kres próżnym próbom przywoływania jej do życia, jaką była. (taką, jaką była?)