Drodzy Państwo, mam pytanie o skrócony zapis frazy „lata dwutysięczne”. Lata dziewięćdziesiąte zapisujemy jako „lata 90.”. Czy analogiczny zapis – „lata 00.” dla lat dwutysięcznych byłby właściwy?

Z poważaniem

Ewa Sętowska

Szanowna Redakcjo,
czy zestawienie ze sobą liczby zapisanej słownie i skrótu (por. dwa mln, osiem kg, dziesięć cm) jest poprawne? Coraz częściej widuję taki zapis, który w moim odczuciu wydaje się być nieco nieestetyczny – lepiej wygląda dwa miliony czy 2 miliony.
Z poważaniem,
Dawid Rutkowski

Czy słowo personalny zalicza się do makaronizmów?

Witam,
proszę napisać, która z wersji jest poprawna, im dłużej się nad nimi zastanawiam, tym bardziej żadna mi nie pasuje i wszystkie wydają mi się masłem maślanym: czas trwania, okres trwania, długość trwania.
Dziękuję i pozdrawiam,
Kasia

Szanowni Państwo!
W słowniku ortograficznym mamy takie hasła jak Milenium (tysięczna rocznica chrztu Polski) i Wigilia (oznaczająca dzień przed Bożym Narodzeniem) w przeciwieństwie do wersji zapisywanych z małych liter (milenium, wigilia) oznaczających kolejno: tysięczną rocznicę oraz dzień poprzedzający jakieś święto. Czy zatem należy napisać milenium chrztu Polski, traktując wówczas ww. słowo jako określenie opisowe? Czy zalecana jest także forma wigilia Bożego Narodzenia?
K.Z.

Na którą sylabę powinien padać akcent w wyrazie najmniej (jako stopień najwyższy od mało)? Zdecydowana większość ludzi akcentuje najMNIEJ, czyli oksytonicznie, natomiast słowniki nie podają żadnej informacji na temat akcentu w tym wyrazie, z czego można wnioskować, że poprawny jest jedynie akcent na pierwszą sylabę.
Pozdrawiam.

O pisowni rozłącznej nie pierwszy mówi reguła https://sjp.pwn.pl/zasady/173-46-4-Przed-liczebnikami;629522.html. Czy istnieje jakiś przypadek, kiedy piszemy niepierwszy? Taką pisownię jako poprawną firmuje jeden z internetowych słowników, jak gdyby pierwszy uznano za przymiotnik, nie liczebnik.

Szanowni Państwo,
czy w Nowej Zelandii i na Nowej Zelandii mogę stosować zamiennie? Używa się głównie formy w Nowej Zelandii, ale słyszę też na Nowej Zelandii. Będę wdzięczny za odpowiedź, bo nigdzie nie mogę tego znaleźć.
Z poważaniem,
Arek Braniewski

Proszę o obronę apostrofu (cz. 2). Czemu ważne jest, by pisać Wayne’em, a nie Waynem? Argumentem mogłoby być zachowanie pisowni, która pozwoli odtworzyć mianownik, ale:
— piszemy Murilla, a nie Murillo’a (M. mógłby być Murill),
— jedzie się do Kabulu (nie do Kabul’u) tak samo jak do Honolulu,
— ze Spychowa – obsługuje mianowniki -ow, -ów i -owo.
A zatem oba argumenty (niewymawianie ostatnich liter [zob. poprzednie pytanie — Red.] i troska o mianownik) są mocno nieprzekonujące.

Czy postępująca (?) maniera używania dopełniacza i wołacza w brzmieniu mianownika w stosunku do nazwisk i imion własnych została już „prawnie usankcjonowana” ? Czyli zgodnie z regułami poprawnej polszczyzny można informować o przyznaniu nagrody dla Michała Prosty? Bo zwracanie się do rozmówcy „Grzegorz, zechciej skomentować” jest już właściwie nagminne? Jeżeli tak, to przepraszam za zawracanie głowy.
To pierwsze jest powszechną manierą polskich księży, którzy przy wyliczaniu intencji Mszy św. na cały tydzień preferują taką właśnie formę. Przecież jak parę tysięcy osób słyszy to tydzień w tydzień, to nawet podświadomie nabiera złych manier. Czy nie można by z tym czegoś zrobić? O telewizji już nie wspomnę, bo ona chyba niereformowalna.
Jeżeli oczywiście trzeba, bo może ja ciągle tkwię w Średniowieczu, a ludzkość dokonała tu jakichś istotnych zmian, których nie umiałem przyswoić?
Może rozesłać jakąś ulotkę do seminariów gdzie tych księży szkolą. Albo do kurii?
Dziwny pewnie jestem, bo „techniczny”, a jakoś to mnie niemiło dotyka.

Pozdrawiam,
W.Reczek
(dr inż.)