Szanowni Państwo!
W pewnej książce (tłumaczonej z angielskiego) w jednym z wydań słowo Rozsądek zostało zastąpione przez Rozum. Czy Rozum i Rozsądek to to samo, a jeśli nie, to czym się różnią?

Z poważaniem Witold Dociekliwy

Witam, jestem początkującym tłumaczem, pracuję jako ochotnik przy pewnej stronie.

Mam pewien problem z odmianą czasownika przez rodzaje po nazwie własnej pochodzenia obcego. Oto przykładowe zdanie: „Nazwa filmu” został / została / zostało stworzony / stworzona / stworzone w 1999 roku.

Zależy mi na zachowaniu oryginalnej struktury zdania. Niestety angielskie was created nie wskazuje, jakiego rodzaju czasownika powinienem użyć.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Tłumaczę z języka angielskiego na polski bazę danych o miejscowościach i jednostkach podziału administracyjnego w Stanach Zjednoczonych. Oto niektóre z problemów. Jak zauważyłem, county tłumaczone bywa zazwyczaj jako hrabstwo. Jak jednak podawać pełną nazwę hrabstwa: hrabstwo Orange czy Orange County? Oprócz tego na Alasce odpowiednikiem hrabstw są boroughs – czy w polskim tłumaczeniu powinienem zrobić z nich hrabstwa, czy też zastosować jakieś inne tłumaczenie?

Czy jeśli w książce popularnonaukowej (tłumaczonej z j. ang.) pojawiają się dialogi ujęte w cudzysłów, a tłumacz również zachowuje je w cudzysłowie, to co zrobić w sytuacji, kiedy przytoczone, krótkie zdanie (np. "Nie ma powodu do obaw.") znajduje się w osobnym akapicie (a tak w Polsce nie wyodrębnia się przytoczeń wypowiedzi ustnych)? Czy w takich sytuacjach można wyjątkowo stosować pauzy zamiast cudzysłowów? Czy jedną metodę konsekwentnie i wówczas usunąć akapit i włączyć cytat w akapit poprz?

W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:

„ Tekst paragrafu pierwszego
„Tekst paragrafu drugiego
„Tekst paragrafu trzeciego
„Tekst ostatniego paragrafu”

W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Japoński film Gojira tai Biorante w większości europejskich języków ma postać Godzilla kontra Biollante. W innych japońskich nazwach nie obserwuję tej zamiany (Miyahira, Hirosima, Nakamura). Z czego wynika różnica?

Przymiotnik polski może być tworzony od słów Polska i Polak. W języku polskim termin polskie obozy zagłady pojawia się w postaci tłumaczenia. Czy oryginalny zwrot jest poprawny według gramatyki języka, w którym został sformułowany? (myślę że tak)? Jezeli tak, to czy jest on właściwie interpretowany przez polskiego tłumacza, który (teoretycznie) powinien wiedzieć więcej o obozach zagłady i tłumaczyć zwrot nie dosłownie, jak automat, tylko według jego właściwego znaczenia (myślę że nie)?

Nurtuje mnie pewne pytanie. Dlaczego nazwisko Michaiła Bułhakowa piszemy przez h, a nie ch lub g? Słownik ortograficzny PWN podaje, że rosyjską literę x oddajemy w polszczyźnie przez ch, ale przecież w oryginale nazwisko pisarza brzmi Михаил Булгаков, czyli w ogóle nie ma tam x, tylko г, zatem powinno być Bułgakow, prawda? Skąd więc w tym słowie h, niespotykane chyba w innych rosyjskich wyrazach? A może jednak są jeszcze jakieś inne słowa, które po przełożeniu na polski piszemy przez h?

Szanowni Państwo,

mam pytanie dotyczące cytowania, a mianowicie: czy jeśli przywołuję dosłowny cytat z książki wydanej oryginalnie po angielsku, a polski przekład został wydany, muszę z niego skorzystać? Czy mogę sama przetłumaczyć dany fragment i zaznaczyć, że jest to tłumaczenie własne autorki? Chodzi mi głównie o to, czy takie rozwiązanie jest dopuszczalne i, powiedzmy, kulturalne, czy raczej powinnam za wszelką cenę starać się unikać samodzielnego tłumaczenia.

Pozdrawiam serdecznie

Szanowni Państwo,
moja wątpliwość wiąże się z przypisami. Konkretnie dotyczy ona powołania się na jakąś pozycję za pomocą przytoczenia cytatu w przypisie dolnym. Chodzi o sytuację, gdzie w tekście głównym pojawia się łaciński zwrot, który objaśniany jest w przypisie poprzez dosłowny cytat z książki, której tłumacz przełożył go na język polski. Jak w takim wypadku powinno zostać oznaczone tłumaczenie tego zwrotu w przypisie dolnym?
Z pozdrowieniami,
Miłosz