Szanowni Państwo,
czy po tzw., zwany i nazywany należy/można stosować określenia w cudzysłowach czy bez? Przykładowo: Człowiek zwany sumieniem Europy czy też zwany „sumieniem Europy”. Inna kwestia to cudzysłów przy użyciu sformułowania żołnierze wyklęci – z cudzysłowami czy bez? (a może: Żołnierze Wyklęci, spotyka się i tak wariant). Czy „złoty wiek” czy też to metaforyczne określenie i: złoty wiek?
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam
A.B.

Witam,
interesuje mnie poprawność użycia cudzysłowu w odmienionej formie nazwy własnej. Czy poprawna jest forma: „LOT-u” czy „LOT”-u ? I jakie zasady polskiej pisowni ten problem rozwiązują?

Szanowni Państwo,
mam pytanie, czy powinno się używać cudzysłowu w tego typu zdaniach: „Dużo pił, więc nazywali go «alkoholikiem»”, „Wszyscy nazywali go od tej pory «mordercą»”, „Mnie nazwa «mordercy» wówczas już nie imponowała”.
Dziękuję za odpowiedź
Pozdrawiam
Marta

Dzień dobry,
mam jeszcze wątpliwości dotyczące stosowania cudzysłowów i kursywy. Czy podana przez Pana wskazówka dotyczy również np. łacińskich cytatów w przypisach, tzn. jeśli obowiązuje zasada zapisywania wyrażeń obcojęzycznych kursywą, cytaty takie wyróżniamy podwójnie? I jeszcze jedno, czy nie jest przesadą zapisywanie kursywą również imion osób i innych nazw własnych w wersji łacińskiej?
Będę wdzięczna za odpowiedź,
Elżbieta Wilanowska

Czy przy nazwach jednostek wojskowych, organizacji, np I Korpus Polski,

2 Dywizja Piechoty, Polski Komitet Wojenny ...,

stawia się cudzysłów?

Czy jeśli w tekście popularnonaukowym decyduję się na stosowanie cudzysłowów w przytoczeniach wypowiedzi ustnych (pisanych w formie teraźniejszej, np. Szliśmy przez gęsty las, a Adam mówił cicho: „Nie rób żadnego hałasu”. „Dlaczego?” – pytam. „Bo spłoszysz je wszystkie”.) , to czy mogę nie stosować wyróżnienia blokowego w przypadku dłuższych fragmentów takich wypowiedzi?

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,

chciałem spytać o formy wyrażania przyszłości na przykładzie zwrotu „będe pracował”. Dla mnie jest tu jakaś sprzeczność — jak można jednocześnie w przyszłości i w przeszłości, w końcu będę to przyszłość, a pracował to przeszłość (w dodatku 3 osoba liczby pojedynczej). Będę tym bardziej mi nie pasuje. Już ma wiele więcej sensu, żeby mówić będę pracować. Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Pytanie jest czysto teoretyczne, ale jakoś mnie to zainteresowało. Czy istniała forma czasu zaprzeszłego czasownika „być”? „Byłem był”? Czy jeśli zachodziła potrzeba użycia go, cofało się do czasu przeszłego po prostu?

Z pozdrowieniami

Dariusz

Szanowni Państwo!

Osoby są policzalne, ludzie nie. „Wystawę zwiedziło około czterech tysięcy osób (czy ludzi?)” – cztery tysiące to konkretna liczba, ale około sugeruje, że nie zostali oni policzeni co do jednego. „Wystawę zwiedziło czterdzieści tysięcy osób (czy ludzi?)” – brak około sugeruje, że liczba jest dokładna, ale jej wielkość pozwala przypuszczać, że to określenie szacunkowe. Będę bardzo wdzięczna za rozstrzygnięcie.

Magdalena

Chciałabym się dowiedzieć, czy białostoczanin jest nazwą własną, czy pospolitą.