wejść
-
zapis partii dialogowych30.01.201330.01.2013Uprzejmie proszę o odpowiedź, czy w partiach dialogowych typu:
– Chodź! – usłyszał cichy szept.
lub
– Chodź! – głos Pawła był na granicy szeptu.
słowa usłyszał i głos powinny być zapisane dużą, czy małą literą.
Z poważaniem
Maria -
zapożyczenia hiszpańskie4.07.20024.07.2002Kiedy i w jakich okolicznościach weszły do języka polskiego zapożyczenia hiszpańskie?
-
zmyślone fakty
29.03.201429.03.2014W https://sjp.pwn.pl/ można przeczytać, że konfabulacja to „podawanie zmyślonych faktów” albo „też: taki zmyślony fakt”. Proszę o skomentowanie wyrażenia zmyślony fakt. Czy to oksymoron i czy jako taki powinien był znaleźć się w słownikowej definicji? Czy można pójść dalej i mówić o „fikcyjnych faktach”?
-
(Z)nachodzić czy (z)najdować?
30.11.202030.11.2020Dzień dobry!
Istnieje podobieństwo między znajdowaniem a chodzeniem. Lazł-znalazł, idę-znajdę, chodził-znachodził, szoł-naszoł, idu-najdu. Czy to cecha wyłącznie języków słowiańskich?
Pozdrawiam
Marcin Nowak
-
Adaptacja fleksyjna zapożyczeń
10.01.202429.12.2023Szanowni Państwo,
chciałbym dopytać w sprawie nieodmienności wyrażeń łacińskich typu modus operandi. W słowniku można odnaleźć sformułowanie, że wyrażenie w każdej formie jest takie samo. Dla osób znających jednak język łaciński zdania „analiza modus operandi sprawcy”, a tym bardziej „są różne przykłady modus operandi sprawców” wygląda co najmniej dziwacznie. Czy można jednak stosować odmianę takich zwrotów i budować zdania typu „analiza modi operandi”? Jaka jest też przyczyną tej nieodmienności? Z góry dziękuję za pomoc.
Z wyrazami szacunku
Daniel
-
adaptacja wyrazów obcych30.09.200230.09.2002Sporo mówi się o prawidłowej wymowie i pisowni wyrazów obcych. Mnie natomiast interesuje sam proces ich adaptacji. Jakie są tendencje i kolejność (wymowa, pisownia, gramatyka) w spolszczaniu zapożyczeń?
Zbyszek
-
agrafka i ancymon21.02.201521.02.2015Szanowni Państwo,
zaskoczyłem znajomych informacją, że język polski nie zawiera ani jednego wyrazu o pochodzeniu czysto polskim, który zaczynałby się na literę a, oczywiście wykluczając takie słowa jak: ale, albo, ach itp. W związku z tym chciałbym zapytać o etymologię słów: agrafka i ancymon.
Pozdrawiam
Ł.K. -
ani (nie)26.03.201026.03.2010Dzień dobry,
obecnie po ani (też) używa się czasownika z formie przeczącej. Czy kiedykolwiek w historii języka polskiego stosowano ten spójnik z czasownikiem w formie twierdzącej? Na przykład: „Nie trap się brakiem sukcesu ani zawierzaj pieniądzom” czy „Nie dotrą nigdy do bram raju ani też wejdą”. Może jest też jakaś różnica pomiędzy ani i ani też, jeśli chodzi o użytą formę czasownika.
Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Repec -
anno Domini11.09.200611.09.2006Szanowni Państwo,
A.D. znaczy w roku Pańskim lub roku Pańskiego. W jakim przypadku czyta się liczbę określającą rok?
1. Anno Domini dwa tysiące szóstym (bo: w roku pańskim dwa tysiące szóstym)?
2. Anno Domini dwa tysiące szóstego (bo: roku pańskiego dwa tysiące szóstego)?
3. Anno Domini dwa tysiące sześć?
Domyślam się, że najlepiej będzie jak w (3), ale co z (1) i (2) – błędne czy dopuszczalne jako oboczne warianty? -
apelatywizacja i pospolicenie
7.07.20217.07.2021Czy apelatywizacja to synonim słowa pospolicenie?
