Dzień dobry!
W pismach urzędowych umieszczany jest nagłówek rozpoczynający się od słowa Dotyczy. Czy na końcu treści wpisanej po słowie Dotyczy trzeba postawić kropkę, czy nie?
Przykład z kropką: Dotyczy: projektu wykonawczego budowy rurociągu relacji Jarosław–Rzeszów.
Z serdecznym pozdrowieniem

Szanowni Państwo,

zwracam się z pytaniem jak poprawnie powinny być zapisane napisy na tablicach infor. na budynkach jednostek oświaty i instytucji kultury. Ustalona treść tablic to: "Jednostka oświatowa miasta XYZ" i "Instytucja kultury miasta XYZ" - pojawił się jednak problem. Pod kątem wizualnym lepiej prezentuje się pismo proporcjonalne, ale wówczas nie wiadomo, które z wyrazów (poza nazwą miasta) pisać dużą literą, stąd moje pytanie do Państwa jak powyższe napisy powinny zostać zapisane?

J. Podracki w Słowniku interpunkcyjnym… (PWN, 1998, seria z krukiem, str. 20) wspomina o możliwości stosowania przecinka bezpośrednio po pytajniku, jednak wśród zamieszczonych tamże przykładów nie znalazłem takiego, który by rozwiał wątpliwości co do oceny takiego zapisu:
Wszedłem do pokoju, było ciemno, co robisz?, usłyszałem, rozejrzałem się.
Czy taka interpunkcja (choć z pewnością nie wzorcowa) jest akceptowalna?

Zastanawia mnie, jak zapisać w dialogu wtrącenie narratora, które nie odnosi się do wypowiedzi ani do osoby ją wypowiadającej, a występuje w środku kwestii dialogowej. Który wariant będzie poprawny?

1.
— Chciałabym, żebyś — mężczyzna spojrzał na nią niepewnie — opuścił ten dom.
2.
— Chciałabym, żebyś… — Mężczyzna spojrzał na nią niepewnie. — …opuścił ten dom.

A może jeszcze inaczej? Bo obie te wersje nie wydają mi się do końca poprawne.

Spotykam się czasem z wyrażeniem na zaś. Prawdopodobnie oznacza ono 'na wszelki wypadek', ale nie mogę tego znaleźć w słownikach. Czy w swoich badaniach językowych zetknęli się Państwo z czymś takim?

Droga Redakcjo!
Czy koniecznie powinnam odmienić nazwisko w połączeniu: komisja Nye? I jeszcze: jak przenieść do następnego wiersza nazwisko: Gaffney? >Gaf-fney czy Gaff-ney?

Dziękuję.
Z poważaniem
Czytelniczka

Szanowni Państwo!
Moje pytanie wiąże się ze sporem, jaki ostatnio toczył się w miejscu mojej pracy i podzielił współpracowników na dwa obozy. Kwestią sporu była pisownia nazwisk podwójnych (nie jestem pewien, czy tak się to fachowo określa), tzn. jaka jest właściwie kolejność podawania nazwisk, jeśli chce się (w przypadku kobiety) zachować nazwisko panieńskie?
Z góry dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam serdecznie.
Krzysztof

Szanowna Redakcjo,
proszę o pomoc w ustaleniu prawidłowej formy wyrazów w informacji podawanej przez autora np. nad artykułem w czasopiśmie: Anna Kowalska, nauczyciel/nauczycielka przedszkola/w przedszkolu (lub szkoły/w szkole). Do mnie bardziej przemawia forma z przyimkiem, ponieważ forma bez niego nasuwa skojarzenia, że nauczyciel uczy szkołę.
Z poważaniem
Ania

Nazwisko „Piłsudski” wymawiane jest powszechnie jako „Piułsucki”. Chodzi mi o początek wyrazu, bo ostatnia sylaba to, zapewne, jakaś pozostałość ze starej pisowni nazwiska rodowego, ale też jestem ciekaw czy tak było. Dlaczego „P i u ł”? Czy to świadome/nieświadome unikanie niestosownego skojarzenia, gdy mowa o Józefie Piłsudskim? I jeszcze jedno. Nie znalazłem na tym portalu wcześniejszego wyjaśnienia tej sprawy. Nikt się tym nie interesował wcześniej?

Dziękuję za odpowiedź dotyczącą pisowni aktów prawnych. Obawiam się jednak, że zasada, którą intuicyjnie stosowałam, a Państwo w odpowiedzi potwierdziliście, nie jest uniwersalna. W jaki sposób zapisywać tytuły ustaw, np. Ustawa o świadku koronnym?, Ustawa o Policji czy ustawa o Policji?, Rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych nr… czy rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych nr…? Brakuje mi wskazówek rozstrzygających te wątpliwości. Byłabym wdzięczna za pomoc.
M. Bukowska