Czy poprawne są zapisy typu na uniwersytetach Warszawskim, Jagiellońskim i Gdańskim lub nad morzami Śródziemnym i Bałtyckim, czy może lepiej byłoby zmienić w rzeczownikach małą literę na dużą i/lub liczbę mnogą na pojedynczą?

Dzisiaj miałem kłopot bankowy i skontaktowałem się z bankiem. Powitano mnie słowami (cytuję z pamięci):

– Dzień dobry, nazywam się Marek i jestem botem mBank, w czym mógłbym pomóc?

Takich przypadków jest oczywiście więcej, choćby infolinia medyczna PZU. Coraz częściej rozmawiamy z automatami lub tzw. sztuczną inteligencją.

Moje pytanie dotyczy formy rozmowy z takim rozmówcą. Czy powinienem mówić doń Marku, czy może grzeczniej Panie Marku, może szanowny automacie? Jaką formę należy zachować w korespondencji, czyli czymś, co mBank nazywa „czatem”?

Rozumiem, że trudno jest mi urazić uczucia automatu, mamy dopiero 2023, ale też interesuje mnie, jak w najlepszy sposób się zwracać.

Dziękuję

Szanowni Państwo,
chciałabym się zapytać o poprawny zapis następującego fragmentu tekstu:
Janek powiedział: „Bardzo lubię Kasię, jej uśmiech […] To moja prawdziwa przyjaciółka.”.
Pierwszy raz spotykam się z takim zapisem i kropką postawioną przed zamknięciem cudzysłowu. Korektorka tłumaczyła się, że tak się robi, gdy w cytacie użyty jest nawias, ucinający część wypowiedzi.
Pozdrawiam

Kropka w czy za nawiasem?
Jeśli w nawiasie umieszczonych zostanie kilka zdań, to czy ostatnią kropkę stawiamy za nawiasem, czy w nawiasie i wówczas zdanie zamyka nawias, a nie kropka. Wydaje mi się to niewłaściwe, żeby elementem zamykającym wypowiedzenie był nawias, ale może tak być powinno w takim przypadku? I czy jeśli za ciągiem zdań umieszczonych w nawiasie wypowiedź jest prowadzona nadal w tym samym akapicie, kropka powinna być przed czy w nawiasie? Jakie są zasady w takich sytuacjach?

Szanowni Państwo,
mam wątpliwości co do zaleceń WSO w przypadku zbiegu cudzysłowu z wielokropkiem. Wydają się całkiem logiczne:

• Kto był na wojnie, ten wie… (cytat urwany)
• Kto był na wojnie, ten wie… (wielokropek występuje w cytacie),

tylko że praktyka jest chyba inna. Choćby tutaj: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/b-wielokropek-b;1526.html (i w wielu miejscach).
Czy zgodnie z WSO nie powinno być: Bo wiesz… zamiast Bo wiesz…?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam,
chciałbym zapytać o zbieg znaków interpunkcyjnych. W wydawnictwach poprawnościowych zalecane jest zamykanie cudzysłowów kropką. Czy ta zasada dotyczy także form typu:

Adam zapytał: „Kim jesteś?”. Tomasz powiedział: „Idę!”.

W niektórych wydawnictwach (chodzi mi zwłaszcza o beletrystykę) ta zasada nie jest przestrzegana i po cudzysłowie nie ma już żadnego znaku interpunkcyjnego.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry. Czy zdania w nawiasach są traktowane jako błąd w zadaniach uczniów? Moja polonistka argumentuje to tym, że zaburza to spójność wypowiedzi i w podręcznikach we wzorach prac uczniowskich nic nie jest zapisane w nawiasie. Wspomina również, że uczono ją, że w nawiasach pisze się błędne sformułowania, coś co zostało błędnie zapisane. Poza tym prace naukowe kierują się nieco innymi zasadami redagowania niż zadania uczniów. Podsumowując, czy jako uczeń mogę zapisywać zdania w nawiasach?

Czy zdrobnione imiona, np. Izka, Aśka, Kaśka, Anka są tak samo nacechowane jak zdrobnienia: Iza, Asia, Kasia, Ania? Czy zwracając się do koleżanki: „Izka/Aśka przynieś proszę te dokumenty” zamiast Iza/Asia, można powiedzieć, że używamy formy mniej sympatycznej dla odbiorczyni (przez niektórych traktowanej nawet jako mniej grzeczna)?

Witam,
w pewnym dokumencie pochodzącym od organu administracji publicznej natknęłam się na wyraz zesłownikować. Przyznam, że nie jest mi on znany, nie udało mi się też go odnaleźć w słownikach, więc chciałam się dowiedzieć, czy taki wyraz istnieje (jest poprawny) i co dokładnie oznacza. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Katarzyna Chrościcka

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy słowa zeszłonocny. Nie odnalazłem go ani w słownikach, ani w korpusie. Istnieje za to w Internecie. Chciałbym go użyć w wypowiedzi pisemnej. Oczywiście mógłbym użyć innej konstrukcji, ale nasuwa mi się pytanie: czy – choć słowa nie ma słownikach – można go używać nie tylko w kontekście kolokwialnym? Przecież: 1) znaczenie tego słowa jest dla wszystkich oczywiste, 2) słowo jest poprawnie zbudowane pod względem gramatycznym.
Pozdrawiam,
Stanisław