-
tłumaczenie obcych nazw własnych16.11.201216.11.2012Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy obcych nazw własnych ulic, placów, dzielnic, parków, kościołów, dworców itd. – czy w tekście beletrystycznym należy je tłumaczyć, czy zostawiać w oryginalnym brzmieniu? Przykłady: Place de la Cathédrale, Rue des Chanoines, katedra Saint Jean Baptiste… Czy ma to jakieś znaczenie, że nazwy te są fikcyjne? Może należy wybrać wariant pośredni: plac Marie de Bourgogne, plac de la Cathedrale, ulica des Chanoines?
Z poważaniem
Ewa Kaniowska -
Ważny jest (kon)tekst22.04.201622.04.2016Szanowna Poradnio,
czy wymieniając wyrazy po przecinku, pierwszy wyraz piszemy z dużej litery, a na końcu ma być kropka, czy nie?
Przedstawię dwa przykłady i proszę o wyjaśnienie który jest właściwy.
Przykład 1.
Sanki, rower, książka, motor.
Przykład 2.
sanki, rower, książka, motor
Z góry dziękuję za pomoc.
Pozdrawiam
Agnieszka Antosz
-
Zagadkowy biwuar 7.02.20177.02.2017Szanowni Państwo,
w internecie natknąłem się na produkt o nazwie biwuar będący rodzajem aktówki.
Czy słowo biwuar jest notowane w słownikach języka polskiego? Co dokładnie oznacza i skąd się wzięło?
Ze świątecznymi ukłonami
Stały Czytelnik
-
z cicha pęk13.04.200513.04.2005Z cicha pęk czy z cicha pękł? Skąd się wzięło w ogóle to powiedzenie?
-
koło i piramidy
31.10.202319.10.2023Od jakiegoś czasu staram się przypomnieć sobie słowo, które określa rzecz, która była znana wielu cywilizacjom mimo, że cywilizacje te nie miały ze sobą kontaktu (np. piramidy w Afryce, Azji i Ameryce Południowej lub koło). Niestety bezskutecznie, również przeprowadzona kwerenda nie przyniosła skutków. Dlatego zwracam się z pytaniem do Państwa.
Pozdrawiam serdecznie
Jakub
-
krótko czy długo po spójniku?4.01.20054.01.2005Wiadomo, że na początku zdania używamy dłuższych form zaimkowych (mnie, tobie, ciebie), a wewnątrz zdania (z wyjątkiem sytuacji, kiedy są one pod akcentem) – krótszych. A jakiej formy powinniśmy użyć w zdaniu złożonym po spójniku? Przykładowe zdanie: „Powiedział, że jest bardzo ładna, a mnie/mi się ona wcale nie podobała”.
-
odpowiedź i temat6.05.20086.05.2008Proszę o wyjaśnienie zasady użycia wielkiej litery po dwukropku w przypadku redagowania odpowiedzi do zadania matematycznego i tematu lekcji. Który zapis jest poprawny: „Odpowiedź: zostało 128 kg jabłek” czy „Odpowiedź: Zostało 128 kg jabłek”? „Temat: wiosna w ogrodzie” czy „Temat: Wiosna w ogrodzie”?
Pozdrawiam -
psota5.07.20065.07.2006Pierwszą część wersetu 13 w rozdziale 5 Trenów ks. Jakub Wujek przetłumaczył: „młodzieńców na psotę używali”. Mam kłopot ze zrozumieniem tego fragmentu. Domyślam się, że chodzi tu o jakieś staropolskie znaczenie słowa psota, którego nie znam. Czy mógłbym prosić o wyjaśnienie?
Pozdrawiam,
Jakub -
Skierowany14.09.201714.09.2017Szanowni Państwo,
w trakcie pisania artykułu natknąłem się na językową barierę, której nie jestem w stanie indywidualnie pokonać. Słowo klucz mojego pytania to skierowany. Opisując pewne zjawiska ekonomiczne, używam sformułowania przedmiot konsumpcji skierowany w/na zaspokojenie potrzeb występujących u konsumentów. Która z form jest poprawna: w czy na? Podobnie: działania skierowane w uświadamianie konsumentów czy na uświadamianie.
Dziękuje za pomoc! -
Skrót odp.
15.11.202315.11.2023Czy w zapisie skrótu słowa odpowiedź w zadaniu matematycznym należy stosować podwójny znak interpunkcyjny, czyli jak powinno być odp.: czy odp: