Ostatnio prawie w ogóle nie widuję liczebników zbiorowych – rodziny mają dwójkę czy piątkę dzieci, nie dwoje czy pięcioro. Dotyczy to nawet polszczyzny oficjalnej. Wydaje się, że w języku pisanym powinny jednak być stosowane liczebniki zbiorowe, a sformułowania typu dwójka czy piątka dzieci ma charakter potoczny. Czy mam rację?

Dziękuję za odpowiedź dotyczącą kontynentów. W moim pytaniu jednak chodziło również o inną różnicę: dlaczego nie pytamy w jakim kontynencie? albo nie odpowiadamy na Europie, na Azji, tak by ten sam przyimek był używany zarówno w pytaniu, jak i odpowiedzi?

Bardzo proszę o pomoc w rozwianiu moich wątpliwości związanych z odmianą nazwisk dwuczłonowych zarówno żeńskich, jak i męskich. Czy istnieją jakieś ogólne zasady dotyczące tej kwestii?
Dziękuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
mam pytanie o obowiązywanie spójników skorelowanych. Nikt nie protestuje przy zarówno…, jak i…, tyle…, ile… itp., natomiast nie tylko…, lecz także… budzi sprzeciw – padają wyjaśnienia, że przecież formą dopuszczoną przez poradnię jako poprawną jest ale i, ale też itp., więc dlaczego ingerencja i wprowadzanie formy lecz także?
Z uszanowaniem
Bożena Dembińska

Dzień dobry,

chciałbym zapytać o pochodzenie imienia i nazwiska jednej z najbardziej znanych polskich postaci literackich — Nikodema Dyzmy. Otóż istnieje apokryficzny tekst zwany „Akta Piłata” lub „Ewangelią Nikodema”, w którym pojawia się imię tzw. „dobrego łotra” (skruszonego przestępcy ukrzyżowanego wraz z Chrystusem). Brzmi ono „Dyzma”. Ten fakt brzmi zadziwiająco w kontekście imienia i nazwiska antybohatera z powieści Dołęgi-Mostowicza. Czy autor chciał tak na koniec końców rozgrzeszyć złoczyńcę polskiej polityki, czy to po prostu zbieg okoliczności?

Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o komentarz, czy w niżej przytoczonym fragmencie słowo odnotować zostało prawidłowo użyte: „Były to kolejne udane targi, podczas których odnotowaliśmy 101 wystawców i ponad 4 tysiące branżowych zwiedzających”. Wg informacji, które znalazłam, odnotować można fakty oraz wydarzenia, a nie odnosi się to do ludzi, w tym przypadku wystawców. Wydaje mi się również, że ewentualnie można odnotować obecność.
Z góry dziękuję za Państwa odpowiedź

W Newsletterze Poradni Językowej PWN przeczytałem ostatnio post na temat wątpliwości co do odmiany neologizmu „słowisień” w wierszu J.Tuwima.

Odpowiedź eksperta zawiera analizę gramat. zdania „A przez liście kraśnie pęk słowiśnie”, z której wynika, że słowo „kraśnie” jest w tym zdaniu czasownikiem w os. 3, słowo „pęk” — rzecz. w mianowniku, zaś słowo „słowisień” - rzecz. w bierniku.

Przyznam, że mam kłopot z tym zdaniem. W zrozumieniu nie pomaga mi przytoczona analiza. Czy „kraśnie” w bezokol. to „kraśnieć”? Jeśli tak, to dlaczego nie ma tam „kraśnieje”? Czy to również neologizm? Dlaczego „słowisień” ma tu być w bierniku? Czy dopełnienie przy „pęk” nie powinno być w dopełniaczu?

Mam kłopot z cytowaniem nazwisk autorów prac naukowych. Tam, gdzie autorów jest więcej niż jeden, w pismach naukowych pisze się np. XX et al. Podobno w przypadku pracy doktorskiej, którą obecnie piszę, posługiwanie się tym skrótem nie jest prawidłowe. Czy to prawda? A jeżeli tak, to czy istnieje może jakiś inny sposób niż pisanie po kilkadziesiąt razy xx i współpracownicy albo xx i inni? Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie!
Ewa Saczuk

Amerykański piosenkarz Vincent Damon Furnier posługuje się pseudonimem artystycznym Alice Cooper. Pseudonim ten ma formę imienia i nazwiska. Problem w tym, że Alice to imię żeńskie. Wiem, że w przypadku cudzoziemskich mężczyzn imiona i nazwiska należy odmieniać, a w przypadku kobiet – pozostawiać je nieodmienionymi. Co należy zrobić w tym przypadku? Czy pseudonim Alice Cooper powinien być odmieniany? Która forma będzie poprawna: Alice’owi Cooperowi, Alice Cooperowi czy Alice Cooper?

Szanowni Państwo,
co sprawia, że dopełniacz nazwy Papua to Papui, a wyrazu statua może być zarówno statui, jak i statuy? Czy jest tu jakaś zasada, czy to kwestia uzusu?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik