Dzień dobry. Czy zdania w nawiasach są traktowane jako błąd w zadaniach uczniów? Moja polonistka argumentuje to tym, że zaburza to spójność wypowiedzi i w podręcznikach we wzorach prac uczniowskich nic nie jest zapisane w nawiasie. Wspomina również, że uczono ją, że w nawiasach pisze się błędne sformułowania, coś co zostało błędnie zapisane. Poza tym prace naukowe kierują się nieco innymi zasadami redagowania niż zadania uczniów. Podsumowując, czy jako uczeń mogę zapisywać zdania w nawiasach?

Szanowni Państwo,
czy istnieje jakaś zasada lub zalecenie dotyczące miejsca zaimka się, gdy w zdaniu stoją obok siebie dwa czasowniki, z których jeden jest zwrotny? Kilka przykładów: „Nie mogę się doczekać jego przyjazdu”, „To nie będzie się ciągnąć w nieskończoność”.
Z góry dziękuję za odpowiedź i łączę wyrazy szacunku
Marek Piszczek

Dzień dobry,

na czym polegąją błędy w tych zdaniach?

Wracając z koleżanką, przypomniały mi się słowa mojej babci.

Mając sześć lat, stryjek kupił mi komputer.

Narzeczeni biorąc ślub poszli do fotografa.

Jadąc na motorynce, potrącił go mini-bus.

Uwalniając wyspę, rozbitek zabił wszystkich ludożerców.

Wspominając o mojej przyjaciółce, zrobiło mi się jej żal.

Piotrek kończąc czytać nowelkę, oddał ją do biblioteki.

Będąc w parku na przechadzce, mieliśmy nieprzyjemną przygodę.

Szanowni Państwo,
spotkałem się z wieloma opiniami, iż nie należy zaczynać zdania od cyfry. Pytanie moje więc brzmi: czy zgodnie z zasadami poprawnej polszczyzny możemy rozpoczynać zdania od cyfry? Na przykład: „17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”. Czy może poprawniej brzmiałoby zdanie: „Dnia 17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”.
Z góry dziękuję za odpowiedź
Czytelnik

Czy w zdaniach, w których ale występuje na początku, powinniśmy stawiać przecinek w zaznaczonych miejscach?
Próby konstytucji własnego ja, ale i własnego świata bez przemocy, intryg i kłamstw wynikających z dorastania V są najlepiej pokazane w części pierwszej.
Albo:
Ale z punktu widzenia formy, narracji, sposobu kreowania przestrzeni V ta tradycyjna opowieść okazuje się tylko powtórzeniem.
Dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,

chciałabym zapytać, czy zapisane poniżej wypowiedzenia są zdaniami pytającymi:

Może pojedziemy dzisiaj na zakupy?

Może przewidziano znaleźne?

Wszystko dobrze?

Znasz tę dziewczynkę?

Zastanawiam się, czy może jednak powyższe wypowiedzenia są zdaniami oznajmującymi w formie pytającej.

Z góry dziękuję za odpowiedź

Gabriela

Witam!
Chciałbym się dowiedzieć, kiedy używać na końcu zdań pytających znaku zapytania, a kiedy kropki. Chodzi mi o przypadek, gdy pytanie nie zawiera się w jednym zdaniu, a w kilku. Czy znakiem zapytania powinno być zakończone pierwsze zdanie, ostatnie, czy może wszystkie? Sytuacja ma miejsce np. gdy w pierwszym zdaniu zawieramy sedno pytania, a w kolejnych zdaniach uszczegóławiamy je.
Pozdrawiam
Jarek

Czy rzeczywiście zaimek który (także w wersji poprzyimkowej lub bardziej rozbudowanej) zawsze się musi odnosić do ostatniego rzeczownika w zdaniu nadrzędnym? Rozumiem, że zdanie „Ojciec Jana, który jest kolejarzem, naprawi nam tę kolejkę” brzmi niejednoznacznie i w wypadku, gdy kolejarzem jest ojciec, należałoby je przeredagować. Ale co z takim przykładem jak „Płyn do mycia naczyń, któryśmy dziś kupili…”? Znam redaktorów, którzy i to zdanie by poprawili, dla mnie to jednak zbytek pedanterii.

Witam,
bardzo proszę o rozstrzygnięcie, które zdanie jest poprawne: „Pozostałe pięć zdań JEST tautologiami” czy „Pozostałe pięć zdań SĄ tautologiami”? Skłaniam się ku pierwszej wersji, ale ktoś mnie uparcie przekonuje, że poprawna jest ta druga. A może powinno być „Pozostałych pięć zdań…”?

Szanowni Państwo,
czytałem porady dotyczące składni fraz liczebnikowych i zastanawiam się, dlaczego można powiedzieć te pięć książek, te dziesięć minut, ale te pięć dolarów już nie. Czy chodzi o to, że w trzecim przypadku rzeczownik w lp jest rodzaju męskiego, a w pozostałych żeńskiego?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik