Szanowni Państwo,
mam pytanie odnośnie do sformułowania, które budzi moje wątpliwości – mianowicie konstrukcji ze słowem Państwo w różnych odmianach. Dla przykładu: czy prawidłowy jest zapis: „Wszystkim Państwu serdecznie dziękuję za przybycie!”? Czy zdanie: „Wszystkim z Państwa serdecznie dziękuję za przybycie!” jest niepoprawne? Drugi zapis brzmi według mnie lepiej, natomiast analogicznie do „Wszystkim Wam (nie: Wszystkim z Was)…” opowiadam się za poprawnością pierwszego. Czy słusznie?

Dzień dobry.
W pewnej reklamie telefonów komórkowych pojawia się określenie wszystko mający. Czy pisownia taka jest poprawna? Czy należałoby raczej zapisywać wszystkomający, na podobnej zasadzie jak wszystkowidzący czy wszystkowiedzący?
Podkreślam także, iż z kontekstu reklamy wynika, iż telefon jest raczej wszystkomający 'uniwersalny, posiadający niezmiernie dużo funkcji' aniżeli wszystko mający 'mający wszystko, zawierający wszystko w sobie'.
Dziękuję.

Dlaczego w zdaniu: „Znak zapytania stawiamy na końcu pytań, nawet wtedy gdy nie są one zadane po to, by uzyskać informację” nie ma przecinka po wtedy?

Mam następujące pytanie: czy poprawne jest określenie wykonać coś w terminie odwrotnym? W firmie, w której pracuję, taki zwrot jest używany do określenia zadań do wykonania natychmiast. Często jest to zapis na dokumencie jako polecenie służbowe.

Ostatnio w rozmowie ze znajomym pojawił nam się mało wdzięczny temat i zagwozdka à propos wulgaryzmu ruchać. Czy to słowo zakłada z góry, że podmiotem jest mężczyzna? Czy kobieta też może ruchać, a konkretniej ruchać kogoś, a nie się? Zagwozdka może mało istotna, ale wyszła z tego ciekawa rozmowa. :)

Jak oceniają Państwo poprawność składniową tej wypowiedzi: „Ktoś powiedział, że te wybory nie są o tym, czy nasze szkoły są dobrze przygotowane na 1 września dla sześciolatków. Te wybory być może są o tym, czy dzieci 1 września w ogóle pójdą do szkoły”? Czy wybory mogą być o czymś?

Witam,
czasowniki męskie żywotne i nieżywotne mogą dostać w dopełniaczu końcówkę -u lub -a, a czasowniki męskie osobowe i żywotne w celowniku -owi lub -u. Skąd zwykły użytkownik języka widzieć ma, którą z końcówek dostanie dane słowo? A może końcówki te zależne są od regionalnych zwyczajów mówiących?
Pozdrawiam
Kamil

Dzień Dobry,
jaka jest etymologia zwrotu wykaraskać się?
Dziękuję bardzo,
Adam

„Gdyby on to zrobił, to ktoś by o tym wiedział” – czy to zdanie jest poprawnie napisane? Czy może powinno być „Gdyby on to zrobił, toby ktoś o tym wiedział”? Czy cząstka „by” zawsze musi łączyć się ze spójnikiem? W książkach tego typu zdania są różnie zapisywane... I jeszcze jedno pytanie: czy mogłoby być napisane w tym zdaniu zamiast „gdyby” słowo „jeżeli”? („Jeżeli on by to zrobił, toby ktoś o tym wiedział”). Takie zdania też widuję w książkach, choć wg mnie bardziej pasuje tu „gdyby”.

Proszę o ustosunkowanie się do wyrazu wykorzystywać w funcji stosować do (np. „Tej odmiany wełny mineralnej nie opłaca sie wykorzystywać do tego celu ze względu na jej wysoką cenę”). Dawno temu na kursie redaktorskim spotkałam się z krytyczną oceną takiego wykorzystywania i zaleceniem polonisty, by zamiast tego używać m.in. wyrazu wyzyskać. Było to jednak prawie 30 lat temu i nie widzę, by to zalecenie się przyjęło. W tekstach technicznych, jakimi sie zajmuję, wolę od tego czasu stosować zamiast wykorzystywać. Czy słusznie?