Szanowni Państwo,

potrzebuję porady w sprawie bio. Wiem, że to przedrostek i powinno się pisać łącznie z następującym po nim wyrazem. Przygotowuję teksty na opakowania kosmetyków. Większość z nich jest teraz bio (i jeszcze do tego organiczna).Osiwiałam już od codziennych zmagań z tym przedrostkiem. Bio pisane łącznie nie wygląda atrakcyjnie graficznie.

Czy jest jakieś odstępstwo od tej reguły? Jeśli nie, to jak piszemy biowyciąg z kwiatu lotosu czy wyciąg z biokwiatu lotosu, bioczerwony tulipan?

Pozdrawiam

W "Dedykacji" Norwida występuje - według niektórych źródeł - cytat:

"Z bruku twego radbym mieć kamień,

Na którym krew i łza nie świécą!

Dlaczego "radbym" jest pisane łącznie? Czy to błąd, czy nastąpiła zmiana w ortografii w tej kwestii od czasów Norwida? Według Wielkiego Słownika Ortograficznego PWN "rad by" pisze się osobno. "Rad bym" rozumiem jako skrót od "byłbym rad", czyli "rad" jako przymiotnik, a zatem osobno.

Szanowni Państwo,
mam kilka wątpliwości składniowych. Czy chcieć łączy się z dopełniaczem, czy z biernikiem? A nie chcieć, dowodzić? Np. Ja nie wiem, czego/co Ty tu chcesz dowodzić. A dobierać? Kiedy spotkałem się z połączeniem dobierać słów, zdziwiło mnie, bo ja bym dobierał słowa. Czy zatem dobierać rządzi dopełniaczem? Jeszcze takie zdanie: „Nikt nie broni uprawiać sztukę/sztuki samodzielnie”. Użycie gerundiów mogłoby chyba czasem ułatwić sprawę.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Tłumaczę z angielskiego książkę kucharską, której autor często rozwodzi się nad [dosłownie] rustykalną teksturą potraw (np. klusek z mąki razowej). Na polskich blogach kulinarnych te słowa są już wszechobecne, ale mnie zawsze rażą jako kalki. Jak zgrabniej wyrazić to, że kluska jest rodem z wiejskiej chaty? Czym zastąpić teksturę i rustykalność?

Dzień dobry,

Interesuje mnie etymologia słów sąd (ocena, wyrok) i sądek (naczynie).

W jaki sposób z jednego korzenia powstały słowa o tak różnym znaczeniu (wydaje się, jakby nie było między nimi żadnego związku) ?

Pozdrawiam

Szanowny Panie/Pani,
powszechnie można usłyszeć, że ktoś był na Słowacji, na Dominikanie, na Węgrzech, na Ukrainie. O ile ostatnie z określeń wydaje mi się poprawne (można być na Ukrainie, podobnie jak można być na Mazowszu, gdyż Ukraina to również kraina historyczno-geograficzna), pozostałe 3 przypadki zdają się być błędne, bowiem żadne z tych państw jest ani krainą, ani wyspą. Stąd poprawne wydaje mi się w Słowacji, w Dominikanie, w Węgrzech.

Czy poprawnie myślę?
Tomasz

Dzień dobry,

mam pytanie o zapis dwóch słów: solo i przedsiębiorca/biznes (w kontekście osoby, która prowadzi firmę w pojedynkę). Czy powinno się je pisać łącznie czy rozdzielnie? Solo przedsiębiorca/solo biznes czy soloprzedsiębiorca/solobiznes? Coraz częściej spotykam się z drugą formą (pisaną łącznie). Czy taka pisownia jest rzeczywiście poprawna?

U Szymborskiej znalazłem zdanie „Z tą brodą to bym pana nie poznała”. To_bym powinno być tu chyba napisane łącznie, bowiem zdanie znaczy „Gdyby pan nie miał tej brody, tobym pana poznała”. Wg słownika PWN to jest „spójnikiem występującym w części nadrzędnej zdań warunkowo-wynikowych, przyzwalających lub w zdaniach rozkazujących”. Dr Grzenia pisał, że to można by uznać za partykułę, ale nie rozumiem, na jakiej podstawie, i nigdzie nie spotkałem się z taką interpretacją.

Szanowna Poradnio,
przedrostki super i ekstra zapisujemy łącznie z innymi wyrazami – było o tym już nieraz. W WSO PWN to reguła [148], lecz nie ma tam przykładów połączeń z czasownikami. W Waszej Poradni przewinął się chyba tylko jeden – superwizjujemy. Mam jednak ogromny opór w łączeniu super i ekstra z czasownikami i imiesłowami (np. Ale super wyglądasz! czy ekstra napisane). Toteż proszę o poradę w sprawie pisowni owych dwóch „inkryminowanych” cząstek.
Z poważaniem
Aleksander Durkiewicz

Dzień dobry.

Chciałbym spytać czy w przypadku mówienia o Tajwanie dopuszczalne jest używanie przyimka w? Ostatnio w polskiej przestrzeni publicznej zaczęto stosować przyimek w zamiast na, jako że zasada używania tego drugiego wywodzi się z czasów kiedy Ukraina nie była niepodległym krajem (i Ukraińcy uważają używanie tego przyimka za znak braku szacunku do suwerenności kraju). Czy używanie na w przypadku innych krajów może być uznawane za podważające suwerenność kraju?

Dagobert