Szanowni Państwo,
czy to koniec poradni? Pytam, ponieważ nie odpowiadają Państwo na moje (i pewnie innych czytelników) pytania. Będę wdzięczna za odpowiedź.
Z poważaniem

Szanowni Państwo,
mam pytanie o przecinek w zdaniu:
Zauważyłem, że często używasz tego słowa, i faktycznie spełnia wtedy swoją rolę.
Nie jestem pewien przecinka przed i. Wydaje mi się, że bez niego sens jest taki, że ktoś zauważył zarówno używanie słowa, jak i spełnianie roli. Z przecinkiem zaś jest tak, że ktoś zauważył częste użycie, a poza tym stwierdza, że to częste użycie spełnia swoją rolę. Wersja z przecinkiem zdaje mi się więc bardziej logiczna.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
w tekstach umów jest zapis wskazujący na strony je zawierające. Przykład:

(…) między Gdyńskim Towarzystwem Czytelników JUTRZENKA SA wpisanym do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS 00, o kapitale zakładowym 00 zł, reprezentowanym przez (…)

Jaki rodzaj powinny przyjąć imiesłowy: wpisanym czy wpisaną, reprezentowanym czy reprezentowaną. Dopasowujemy je do towarzystwa czy spółki?
Z wyrazami szacunku
Magdalena Jacoń

Szanowni językoznawcy,
w pewnym serwisie internetowym pojawił się artykuł pt. „Zjawisko kropli księcia Ruperta w 130 000 klatkach na sekundę”. Czytelnik w liście do redakcji napisał, że powinno być „Zjawisko kropli księcia Ruperta w 130 000 klatek na sekundę”. Ma rację czy użyta przez redaktora forma również jest poprawna?
Pozdrawiam serdecznie, licząc na treściwą odpowiedź
Anna

Szanowni Państwo,
ze względów grzecznościowych w korespondencji piszemy zaimki Cię, Ty, Tobie itp. dużą literą. Czy ta sama zasada obowiązuje w artykułach (w prasie lub na blogach), w których zwracamy się do czytelnika? Która forma jest poprawna: Mamy dla ciebie kilka wskazówek, jak urządzić łazienkę czy Mamy dla Ciebie kilka porad, jak urządzić łazienkę?

Z poważaniem
Joanna

Szanowni Państwo,

czy słowo meluzyna (od Meluzyny, zob. https://sjp.pwn.pl/sjp/meluzyna;2567455) oznacza też silny i gwiżdżący wiatr (podobnie jak w j. czeskim i słowackim)? Dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem

słowacki czytelnik

W Poradni są dwie sprzeczne odpowiedzi na pytanie o to, czy myślnik może lub musi pozostać na końcu wiersza. Mirosław Bańko odpowiada, że może, ale nie musi (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/myslnik;4782.html), natomiast Adam Wolański, że powinien zostać na końcu (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Myslnik-na-koncu-wiersza;18858.html). Czy możecie to Państwo jednoznacznie rozstrzygnąć?

Może nie tyle pytanie, co próba częściowej odpowiedzi na zasadne pytanie Czytelnika/czki z 18.12.2007 r. o – delikatnie mówiąc – nietrafne użycie słów muriaty i szagriaty w polskiej wersji znanej piosenki biesiadnej. Nie będę tak elokwentny jak autor odpowiedzi [https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/muriaty-i-szagriaty;8770.html], pan Piotr Sobotka z UMK; ograniczę się do paru uwag. Pierwowzór utworu to popularna pieśń cygańska. W oryginale jest tam słowo szatraty – forma zależna rzeczownika szatra (namiot). Drugie słowo też ma źródło cygańskie.

Chciałbym zapytać o myślnik, który jest w ciągu zdania i zostaje na końcu linii, po prawej stronie. W niemal każdej publikacji można zobaczyć, że jest on przenoszony na lewą stronę, na początek linii. Zawsze uczono mnie, że powinien zostać po prawej. Tak stoi w poradnikach i książkach do typografii. Zacząłem się już zastanawiać, czy coś się zmieniło? Czy jest to dopuszczalne, czy może wszyscy popełniają błąd – i skąd on się wziął? A może to jakaś moda na lewą półpauzę?

Pozdrawiam
Czytelnik

Jakie polskie słowo zawiera najwięcej polskich znaków diakrytycznych?
— lumay, wierny subskrybent poradni