Dzień dobry,

jak utworzono te innowacje leksykalne?

doktorka – kobieta doktor

lasostep – teren stepowy z obszarami leśnymi

guzdracz – człowiek, który się guzdrze

zamordyzm – rządy tyrańskie, rygorystyczne

dręcznik – podręcznik, który dręczy

mankowicz – człowiek, który zrobił mankowicz

darczyni – kobieta darczyńca

kolekcjonista – człowiek, który coś kolekcjonuje

bezmyślniak – człowiek, który nie myśli

niekumpel – ktoś, kto nie jest kolegą.

Szanowni Eksperci,
spotkałam się z wyrażeniem ochrona starodrzewia. Czy jest ono poprawne? W SO PWN znalazłam tylko formę odmiany starodrzew – starodrzewu.
Czy nazwa owocu tamarillo jest rodzaju nijakiego? Czy można ją jakoś odmieniać? Mam też problem z odmianą nazwy innego owocu – physalis.
Dziękuję za pomoc i pozdrawiam,
Joanna

Mnie w szkole uczono (a nie było to wcale aż tak strasznie dawno), że np. przymiotnik bezpieczny stopniuje się następująco: bezpieczniejszy, najbezpieczniejszy. Od dłuższego czasu jednak słyszę i czytam, że zmieniło się to w bardziej bezpieczne. Czy to jakaś moda, żeby stopniować wszystkie przymiotniki przez bardziej i najbardziej? Jak tak dalej pójdzie, to będziemy mieli: zły, bardziej zły, najbardziej zły…
Pozdrawiam

Czy stosowanie określenia subiektywna prawda na czyjeś przekonanie o prawdzie ma racje bytu? Czy jest to sprzeczne ze słowem prawda i  może wprowadzać pewne problemy z interpretacją, a prawda może być tylko jedna?

Dzień dobry.
Zauważyłem dość dawno temu, że niektórzy ludzie – zwłaszcza młode dziewczęta – chcąc nadać swojej wypowiedzi (tak zgaduję) dodatkowego ładunku grzeczności, szacunku, czy nawet „zalotności”, „ubezdźwięczniają” głoski dź, ś, ć w takich zwrotach, jak np. dziękuję, cześć itp., tak że brzmią one bardziej jak „dzenkuję”, „czesc” z lekko tylko zmiękczonymi ww. głoskami.
Czy językoznawcy również zaobserwowali takie zjawisko?

Z poważaniem,
Adam Woroniak

Szczytno – miasto znane chyba każdemu Polakowi. Ale czy również wiadomo, gdzie jest powiat szczycieński? Otóż ów powiat nie jest powiatem miasta Szczycien, jak by się mogło wydawać, tylko Szczytna. Wojewoda również uważa się za szczycieńskiego. Pytanie: czy Krzyżacy Sienkiewicza byli szczycieńscy czy szczytnowscy?
Z poważaniem
R. Hellich

Witam,
wiem, że podobne pytanie już padało, ale było to dość dawno, więc nie jestem pewien, czy coś w tej kwestii nie uległo zmianie. Chodzi konkretnie o zwrot śluby za granicą – spotkałem się z pisownią łączną (śluby zagranicą), która wydaje mi się niepoprawna. Proszę o ustosunkowanie się do tej sprawy.
Z góry dziękuję i pozdrawiam,
Krzysztof Padkowski

W jednej z powieści spotkałam się z imieniem Terannia. W całej książce odmiana w dopełniaczu brzmiała: Teranni (przez jedno „i”). Mnie wydawało się, że prawidłowa odmiana to: Terannii. Czy mogę prosić o rozwianie wątpliwości?

Pozdrawiam

Witam.
Jako że baseball nie jest w Polsce zbyt popularny, a terminologia z tej dziedziny sportu funkcjonuje głównie w języku angielskim, chciałem zapytać o poprawną odmianę słów typu single, double, triple, strikeout. Czy należy odmieniać je z apostrofem, np. „Zawodnik zaliczył (l. poj.) single'a / double'a/ triple'a”, Zawodnik zaliczył ileś (l. mn.) single'ów / single'i, double'ów / double'i, triple'ów / triple'i, strikeoutów”, czy raczej pozostaną one nieodmienne?
Pozdrawiam serdecznie

Szanowni Państwo,
mam problem z odmianą przez przypadki nazw miast starożytnych.
W literaturze spotyka w większości przypadków spotkać można zapisy bitwa pod Kadesz, dotarli w pobliże Kadesz etc. Czy nazwa miasta nie powinna być odmieniana i brzmieć następująco: bitwa pod Kadeszem, dotarli w pobliże Kadeszu? Podobnie jak by to było dla naszego rodzimego Wrocławia tj. miasto Wrocław, ale bitwa pod Wrocławiem.
Czy panuje tutaj jakaś dowolność?
Pozdrawiam, Dominik