-
Czy zamknąć przecinkiem wtrącenie wprowadzone pauzą?11.09.201211.09.2012Dzień dobry,
czy należy zamknąć przecinkiem wtrącenie wprowadzone pauzą, na przykład: „Wśród zgromadzonych dzieci przeważały starsze dziewczynki – 16, i starsi chłopcy – 10”. Czy jednak to wyrażenie powinno obyć się bez przecinka ze względu na spójnik przecinka niewprowadzający? Osobiście wstawiam tu przecinek, konsekwentnie wyrzucany przez autorów w korekcie autorskiej lub przez korektorów, zatem chcę wiedzieć, jaki zapis jest właściwy. -
dedykacja13.05.200913.05.2009Dzień dobry:)
W dedykacji pracy dyplomowej chcę napisać podziękowanie. Którą formę wybrać?
Moim dzieciom – Oli i Krzysiowi – dedykuję… (poświęcam)
Oli i Krzysiowi – dedykuję… (poświęcam…)
Moim dzieciom – dedykuję… (poświęcam…)
To poświęcam jakoś mi się źle kojarzy (bo przecież ta praca, to nie poświęcenie:))
Proszę o pomoc:) Czy mogę poprosić o przesłanie mi tej odpowiedzi na maila?
Dziękuję i pozdrawiam
J.W. -
dla rodziców z okazji rocznicy ślubu2.07.20092.07.2009Witam,
jak podpisać kartkę z życzeniami dla rodziców z okazji 35 lat ślubu? Ponieważ jest to od dzieci, synowych i wnuków, czy można ogólnie napisać: od dzieci z rodziną?
Dziękuję
-
dwa zdania3.01.20123.01.2012Czy poniższe zdania napisane są poprawnie: „Wielu myślało, że mieli do tego prawo”. Oraz: „My, dzieci, mieliśmy do tego prawo”. Chodzi mi o użytą formę czasownika mieć. Próbowałem korzystać z wyszukiwarki NKJP, ale otrzymywałem różne odpowiedzi, a więc, jak sądzę, również i błędne.
Dziękuję i pozdrawiam,
Stanisław Drozdowski -
ęsi i am4.07.20034.07.2003W jednej z odpowiedzi napisał Pan: „Autorzy słowników biorą pod uwagę stopień rozpowszechnienia wyrazu w różnych tekstach i różnych odmianach polszczyzny…”. Chciałbym się dowiedzieć, jak to się ma z rozpowszechnieniem słowa (?) ęsi i am. Według słownika ęsi to „okrzyk dziecka zawiadamiający o potrzebie naturalnej”; tylko nie znam osoby, której dziecko wołałoby ęsi, bo wszyskie raczej wołają am, am (przynajmniej tak wołały dzieci, których ja słuchałem). Jednak to ęsi jest w słownikach, a am nie ma.
Chiałbym się dowiedzieć, kto wymyślił ęsi i ile razy występuje ono w korpusie, a ile razy am. -
Forma orzeczenia
23.07.202123.07.2021Szanowni Państwo! Jaś z psem wyszedł czy Jaś z psem wyszli. Dzieci i młodzież wyszli czy Dzieci i młodzież wyszła – proszę o odpowiedź.
-
grdul
22.10.202322.10.2023Dzień dobry,
chciałbym się dowiedzieć, co może dokładnie znaczyć słowo grdul? Wiem, że przed wojną uważano to słowo za obelżywe.
Pozdrawiam
-
imiesłów przysłówkowy a przecinek4.05.20084.05.2008Szanowni Państwo!
Czy poprawne jest zdanie: „Będąc dzieckiem nie bawiłem się autkami”? -
Jak to w rodzinie…9.07.20039.07.2003Panie Profesorze,
jest Pan moją ostatnią deską ratunku, ponieważ w dostępnych mi źródłach nie znalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie. Chodzi o to, że moja teściowa wymaga od swoich dzieci (i mnie) oraz od wnuczek zwracania się do siebie w formie 3. os. l.p.: „Niech mamusia (mama, babcia) powie (da, pokaże itp.)…” lub „Proszę powiedzieć (dać, pokazać itp.)…” zamiast „Mamusiu (mamo, babciu), powiedz (daj, pokaż itp.), proszę”. Teściowa pochodzi z Wilna, ukończyła filologię rosyjską i twierdzi, że takich form zwracania się do osób starszych od siebie nauczona została w rodzinnym domu, w związku z tym wymaga tego od nas. Ja, co prawda, nie jestem filologiem, ale ekonomistką, jednak zwracam uwagę na to, JAK mówię, i chcę, aby moje dziecko również wypowiadało się poprawnie. Formy podane wyżej drażnią mnie, wydają mi się nieco archaiczne i dlatego pytam: czy moja teściowa MA PRAWO (z punktu widzenia poprawności językowej) wymagać od nas używania wspomnianych form?
Z niecierpliwością będę oczekiwać odpowiedzi od Pana.
Załączam wyrazy szacunku,
Marta Piaskowska z Łodzi -
jeden myślnik czy dwa?19.06.201319.06.2013Chciałem zapytać o użycie myślnika, a konkretnie o to, kiedy przed tekstem ma stać pojedynczy myślnik, a kiedy tekst ma być otoczony myślnikami. Np. w takim zdaniu:
Nowela opowiada o chorobie ojca i o lęku jego dzieci – Kacpra i Małgosi (–) o stan jego zdrowia.
Albo:
Biegł za nim myśliwy – jego sąsiad (–) oraz trzech chłopców.
Czy w takich sytuacjach drugi myślnik jest obowiązkowy?
Pozdrawiam