Dzień dobry!
Czy w korespondencji urzędowej można stosować formę osobową? Przyznaję, że bardziej podoba mi się zwrot np. „Wyrażam zgodę” niż „Wyraża się zgodę”. Pismo podpisane imiennie przez szefa, które w treści zawiera np. postanowiono, zaleca się itp., brzmi tak, jakby decyzję podjął nie wiadomo kto. Czy sprawy te są jakoś uregulowane, czy nie?
Dziękuję za odpowiedź.
Katarzyna

Będę wdzięczna za pomoc w odpowiedzi na pytanie dotyczące pisowni słów z zakresu IT. Nie wiem, czy traktować je jako nazwy własne i wtedy pisać wielkimi literami, czy nie. Chodzi o zwroty: Metodyka Scrum/Agile czy: Metodyka scrum/agile?
I w nawiązaniu do tego: scrum master czy Scrum Master? product master czy Product Master?

Czy w poniższym dialogu

— Na szczęście jeszcze nie.
— Dlaczego mówi Pani na szczęście?

wyrażenie na szczęście, w drugiej linijce, powinno być ujęte w cudzysłów?

Szanowni Państwo,
Tłumaczę książkę, w której przewijają się nazwy frakcji afgańskiej partii komunistycznej: Parczam i Chalq. Piszę więc o parczamistach i chalqistach, ale mam wątpliwości co do formy przymiotnika: czy powinno być parczamistowski (chalqistowski) analogicznie do np. labourzystowski, czy jakoś inaczej?
Pozdrawiam
LM

Szanowni Państwo,
w ekonomii istnieje pojęcie optymalności w sensie Pareto (od nazwiska włoskiego ekonomisty), od którego tworzy się czasem skrótowy przymiotnik Paretooptymalny. Jak go zapisać? Po pierwsze: wielką literą (w końcu pochodzi od nazwiska) czy małą (jako człon przymiotnika jakościowego)? Po drugie: łącznie czy jakoś inaczej? Chyba łącznie, skoro Pareto jest tu określeniem optymalności.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Mam pytanie o słowo pasja, które coraz częściej pojawia się w naszym języku w sensie 'wielkie zamiłowanie do czegoś'. Mimo wszystko jakoś rażą mnie sformułowania typu rozwijać pasję do książek, naszą pasją jest świadczenie usług na najwyższym poziomie itp. Mam wątpliwość, czy to słowo nie jest nadużywane. A może po prostu już do tego stopnia weszło do codziennego języka, że nie razi?
Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.
Zbigniew Szalbot

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie rozbieżności w zapisie przymiotnika od nazwy Pergamon. Według słownika ortograficznego przymiotnik winien brzmieć pergameński. Taka właśnie formę (chyba bez wyjątku) można znaleźć w 7-tomowej encyklopedii PWN. Jednakże w najnowszej, Wielkiej encyklopedii PWN znajdujemy formę pergamoński, np. hasło Berlin wspomina o Muzeum Pergamońskim. Co sądzić o tej rozbieżności? Czym jest spowodowana? Czy obie formy są równie poprawne?
Jakoś bardziej „swojska” wydaje się nam forma z o, a więc pergamoński (używana na przykład w „Słowniku mitów” W. Kopalińskiego), ale pragniemy poznać opinię specjalistów.
Z poważaniem
Andrzej Szymczak

Mam problem z terminem informatycznym. „Oświetlenie per pixel” niestety bywa nazywane „oświetleniem per-pikselowym” (a nawet „per-pixelowym”!!!), co w moim odczuciu w takiej formie zostać nie może. Niestety, ten nieszczęsny przymiotnik jest trudny do wyplewienia, może dałoby się jakiś neologizm utworzyć, ale jakoś nie mam pomysłu… Mogę prosić o jakąś wskazówkę?

Czy stosowne jest użycie w charakterystyce postaci (np. Papkina) słowa pieczeniarz? Gdzie w literaturze pieknej można spotkać użycie tego słowa? Jakie jest jego pochodzenie?

Dzień dobry!

Mam pytanie odnośnie wyrazu piszczyk. W mojej rodzinie w ten sposób mówi się na pisklę gołębia. Jednakże nigdy nie spotkałem się, aby ktokolwiek spoza mojej rodziny używał tego słowa, a internet zdaje się go zupełnie nie znać. Chciałbym się spytać, czy taki wyraz w ogóle funkcjonuje gdziekolwiek w Polsce, czy jest wynalazkiem tylko mojej rodziny? A także: czy jest jakoś spokrewniony z popularnym nazwiskiem Piszczek? Dodam, że jestem z Mazowsza.

Pozdrawiam