Czy mogłabym prosić o informację, jak rozpoznać przymiotniki będące genetycznymi imiesłowami?

Mam nietypowe pytanie, a mianowicie, jak usłyszeć akcent w swoich i u innych osób wypowiedziach? Wsłuchuję się w to, co mówię i co mówią inni, ale jakoś nie mogę usłyszeć, czy dobrze akcentujemy wyrazy. A może potrzebne są jakieś ćwiczenia, żeby wyrobić w sobie słuch, który by pozwolił na to?

Szanowni Państwo,
w naszej rodzinie rozgorzał spór o to, która z poniższych form jest poprawna: „Jeśli ktoś zaproponuje mi mały banan…” czy też „…małego banana…”. Byłabym wdzięczna za rozstrzygnięcie go, względnie odesłanie mnie do właściwych źródeł/zasad/reguł, gdyż strony okopują się na swych stanowiskach, przeciwnikom zarzucając rażącą niepoprawność językową, co nie wpływa dobrze na atmosferę.
Pozdrawiam,
Elżbieta Józefowicz

Dzień dobry,
chciałabym zapytać, która forma jest poprawna:
1. On widzi Was. A Wy widzicie jego?
2. On widzi Was. A Wy widzicie go?

Moim zdaniem forma 1 – z uwagi na szyk zdania i nacisk na ostatnie słowo. Jego to poprawna forma biernika, najwłaściwsza przy takim szyku. Mam rację?

Z góry dziękuję za rozstrzygnięcie sporu :)
Z pozdrowieniem
Iza Bogus

Szanowni Państwo,
antonimy to wyrazy przeciwstawne takie jak dobro – zło czy jasno – ciemno. Czy zatem antonimem wyrażenia fan jest idol, skoro nie widać tu przeciwstawienia jak w dobro – zło, czy może raczej antonimem prędzej byłby hejter (przyjmując w uproszczeniu że: fan – ‘ktoś, kto kocha X-a’, hejter – ‘ktoś, kto nienawidzi X-a’)?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Proszę o pomoc w odpowiedzi na poniższe pytanie:

Akcent uwydatniający określone sylaby w wyrazie pełni funkcję:

a) delimitacyjną

b) kulminacyjną

c) żadne z powyższych

Wcześniej prosiłam, aż 8 nauczycieli od języka polskiego o pomoc w odpowiedzi na powyższa pytanie i otrzymałam odpowiedź,

że poprawna jest odpowiedź b) kulminacyjną.

Pisząc test niestety okazało się, że jest to błędna odpowiedź. Od samego początku miałam duże wątpliwości co do treści tego pytania, dlatego posiłkowałam się wiedzą polonistów.

Być może nie rozumiem tego pytania tzn. tego co autor miał na myśli...

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie i pomoc.

Szanowni Państwo,
chciałem zapytać o przecinki po wykrzyknikach, które nie zawsze „wykrzykują”, np. ach(,) śpij, kochanie, o(,) tak, oj(,) nie. Czy w takich sytuacjach zawsze stawiamy przecinek, nawet jeśli temperatura uczuciowa wypowiedzi jest niska, oznaczone miejsca nie są wypowiadane ze szczególną intonacją, brak pauzy oddechowej itp.?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Mam pytanie dotyczące oboczności n:ń w rzeczownikach zakończonych na n. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, o jakim słowem wcześniej się kłopotałem, więc podam inne. Jest przykładowo takie państwo Kaedwen (państwo ze świata Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego). Przymiotnik od niego będzie kaedwenski czy kaedweński? Czy może ta zasada przy nazwach własnych wygląda inaczej?
Drugie pytanie dotyczy tę. Jeśli rzeczownik jest rż., to mówimy np. tę krew, ale tą krwią, tak?

Słownik podaje, że moiściewy to „poufały okrzyk”. Co oznaczało to słowo, zanim stało się okrzykiem? Jak się je wymawia: [mo-i-ście-wy] czy [moj-ście-wy], gdzie pada akcent?

Proszę o wyjaśnienie, gdzie stawiamy przecinek w wyrażeniu pod warunkiem że, gdyż źródła podają sprzeczne informacje. Wg Słownika interpunkcyjnego języka polskiego J. Podrackiego – tylko „przed całym połączeniem, nie zaś przed że”, natomiast Uniwersalny słownik języka polskiego S. Dubisza podaje przykład, w którym są dwa przecinki: „Powie policji wszystko, pod warunkiem, że nie ujawnią jego nazwiska”. Właściwa wydaje mi się pierwsza wersja, proszę jednak o wyjaśnienie.
Dziękuję.