Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące stosowania interpunkcji oraz wielkich i małych liter w listach wyliczeniowych na slajdach w prezentacjach. Często stosuje się pomijanie znaków interpunkcyjnych na końcu elementów tych list oraz – niezgodnie z zasadami – użycie wielkich lub małych liter na początku elementów listy. Czy jest to błąd? Czy poprawne będzie na slajdzie poniższe wyliczenie?

Na ofertę składa się:
– Opis przedmiotu zamówienia
– Wycena
– Warunki gwarancji

Z poważaniem,
Magda J.

W towarzyskiej dyskusji wyłoniła się wątpliwość, czy przedstawianie artystycznie opakowywanych obiektów to ambalaż, jak utrzymuje Słownik języka polskiego PWN, czy embalaż, jak informuje Encyklopedia PWN. Każde z tych źródeł podaje tylko jedno z tych dwóch słów. Jak należy rozumieć tę rozbieżność?

Czy rzeczownik od przymiotnika austro-węgierski będzie miał postać austro-węgierskość czy austrowęgierskość?

Czy prawidłowy jest zapis: otwarcie 200tnego i 300tnego (lub z łącznikiem: 200-tnego, 300-tnego)? Czy raczej powinno być: 2-setnego i 3-setnego? Czy lepiej, jeśli stosujemy zapis cyfrowy, pozostać przy zapisie bez odmiany? Czy wówczas liczba powinna być zapisana z kropką? Jak będzie w przypadku niepełnego „setnego”, tj. np. 350 otwarcia (350., 350-tego, 350tego)?

Szanowni Państwo,
pracujemy w laboratorium biologii molekularnej, gdzie język polski nagminnie miesza się z angielskim. Na przykład dla kwasów nukleinowych nie ma polskich skrótów, nie mówimy kwas dezoksyrybonukleinowy czy kwas rybonukleinowy, ale DNA i RNA i jest to ogólnie przyjęte. Pytanie brzmi: czy powinniśmy mówić ten DNA czy to DNA? Wyizolowałam plazmidowy DNA czy plazmidowe DNA?
Pozdrawiam

Dzień dobry! W książce, której akcja toczy się w Hiszpanii, występuje bohaterka określana mianem doña. Czy należy to odmieniać? Np. „Rozmawiałam z doñą/doñią Katarzyną”?
Czy wszystkie imiona męskie zakończone na -o są odmienne? Lando, Hasso, Ermo – z Landem, o Hassie, Ermowi?
Dziękuję.

W książce Edycja tekstów A. Wolańskiego jest napisane, że należy unikać podziału pomiędzy kolejne wiersze liczb połączonych separatorem liczbowym (s. 25). Jeżeli nie da się uniknąć takiego podziału, należy separator liczbowy pozostawić na końcu pierwszego wiersza i nie powtarzać go na początku następnego. Dlaczego? Przecież jako separatora można użyć łącznika, a jest to znak, który w przypadku dzielenia wyrazów zostaje na końcu pierwszego wiersza i jest powtórzony na początku następnego.

Chciałabym zapytać o to, kiedy należy używać czasownika w formie męskoosobowej, a dokładnie o to, kiedy uznajemy, że grupa jest „mieszana”. Jeśli mamy rzeczowniki, które opisują osoby, to sytuacja jest jasna. „Dziewczynka i chłopiec byli”. Co, jeżeli mamy rzeczownik męskorzeczowy albo męskozwierzęcy? Czy wówczas też należy napisać „byli”? „Dziewczynka i kot”, „Dziewczynki i koty”, „Dziewczynka i kwiat”, „Dziewczynki i kwiaty”. Szczególnie w przypadku rzeczowników nieożywionych dziwnie dla mnie brzmi użycie formy „byli”, ale może moja intuicja mnie myli.

Pozdrawiam

Katarzyna K.

Szanowni Państwo,
mój Dziadek, człowiek z Kresów, inaczej wymawiał literę G przy literowaniu skrótów, niż jest to dziś ogólnie przyjęte. Używał głoski ge zamiast gie. W ten sposób AGH wymawiał jako [ageha], GKS jako [gekas], a SGGW jako esgegewu. Ciekawi mnie, czy jest to jakiś archaizm lub regionalizm, a może po prostu prywatna (błędna?) maniera.
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Bartłomiej

Jak odmieniać imię Clothilde?