nieużywany
  • Nierozumienie się
    31.01.2019
    31.01.2019
    Czy istnieje w języku polskim rzeczownik nierozumienie się? Czy wolno uznać zapis nie rozumienie się jako błąd ortograficzny, czy należy potraktować jako błąd leksykalny?

    Bardzo proszę o wyjaśnienie.
    Z poważaniem
    Izabela Sieradzka
  • niezaufany?
    13.06.2002
    13.06.2002
    Witam,
    Mam wątpliwości w pisowni (razem czy osobno) wyrazu zaufanie jak w następującym przykładzie: „… muszą zostać udostępnione szerokiemu gronu nie zaufanych osób”. Pytanie: nie zaufanych powinno być pisane oddzielnie czy niezaufanych pisane razem?

    Dziękuję za odpowiedź, pozdrawiam,
    Krzysztof
  • nie z czasownikami
    12.04.2012
    12.04.2012
    Witam.
    Ostatnio zasłyszałem opinię, że w języku pisanym uważa się teraz za poprawne łączenie nie- z czasownikami. Zdaję sobie sprawę, iż język nie pozostał w swojej pierwotnej postaci po dziś dzień, ale taki pomysł wydaje mi się równie absurdalny, jak propozycje „wyrzucenia” CH na rzecz H – ażeby się wszystkim, którym się nie chce zastanowić nad pisownią, żyło łatwiej.
    Czy Państwu wiadomo coś na ten temat? Ja nic o tym wcześniej „niesłyszałem…”.
    Pozdrawiam!
  • nowy używany?
    25.10.2012
    25.10.2012
    Szanowni Państwo,
    bardzo proszę o wyjaśnienie, co w języku polskim oznaczają pojęcia nowy i nieużywany oraz czy przedmiot może być jednocześnie nowy i używany.
    Z góry dziękuję za odpowiedź.
  • O archaizmie bożocielski (od Boże Ciało)

    4.12.2016
    4.12.2016

    Szanowni Państwo,

    w tej poradzie pojawia się przymiotnik Bożocielny. Frapuje mnie, dlaczego pisany wielką literą. Czy chodzi o to, że traktujemy go jako przymiotnik dzierżawczy? A jeśli tak, to dlaczego bożonarodzeniowy” piszemy od małej litery?


    Z wyrazami szacunku

    Czytelnik

  • ocknąć
    28.06.2011
    28.06.2011
    Dzień dobry,
    zwykle coś ocknęło kogoś (np. dźwięk telefonu), ale czy ktoś też może kogoś ocknąć albo czy Bóg może ocknąć człowieka?
    Pozdrawiam serdecznie,
    jrepeć
  • panna wstrzemięźliwa

    7.06.2023
    18.02.2015

    „Pokorniuchno się skłoniła, jako panna wstrzemięźliwa”. Co dokładnie autor pieśni adwentowej miał na myśli nazywając Maryję wstrzemięźliwą? Jako – czyli jej pokorny pokłon wynika z jej wstrzemięźliwości? Wstrzemięźliwy jest ten, kto (po)wstrzymuje (się) – kalka łac. continentia, dotyczyć to może zresztą różnych obszarów życia. Proszę o wyjaśnienie :)

    Pozdrawiam serdecznie

    Łukasz

  • Piszczyk

    6.01.2022

    Dzień dobry!


    Mam pytanie odnośnie wyrazu piszczyk. W mojej rodzinie w ten sposób mówi się na pisklę gołębia. Jednakże nigdy nie spotkałem się, aby ktokolwiek spoza mojej rodziny używał tego słowa, a internet zdaje się go zupełnie nie znać. Chciałbym się spytać, czy taki wyraz w ogóle funkcjonuje gdziekolwiek w Polsce, czy jest wynalazkiem tylko mojej rodziny? A także: czy jest jakoś spokrewniony z popularnym nazwiskiem Piszczek? Dodam, że jestem z Mazowsza.


    Pozdrawiam

  • probówka
    5.11.2008
    5.11.2008
    Zainteresowało mnie słowo probówka, wymieniane w słownikach obok próbówka i uznane za równie poprawne. Skąd to pro-, nieuzasadnione, jak mi się wydaje? Bo chyba w czasach, gdy mówiono probować, nie było jeszcze badań chemicznych i naczyń zwanych pro- / próbówkami?
  • przedszkolanka
    6.03.2009
    6.03.2009
    Szanowni Państwo,
    pytanie moje dotyczy zawodu przedszkolanki, a dokładniej – jak należy określić mężczyznę pracującego jako nauczyciel w przedszkolu? Analogicznie do innych zawodów wydawałoby się, iż poprawna forma to przedszkolak, lecz ten wyraz oznacza przecież dziecko chodzące do przedszkola. Może więc powinno zaniechać się używania wyrazu przedszkolanka, które wskazuje nie tyle na zawód (nauczyciel), ile na miejsce jego wykonywania (przedszkole). Bo przecież nie mamy gimnazjalanki.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego