Szanowni Państwo,
Tłumaczę książkę, w której przewijają się nazwy frakcji afgańskiej partii komunistycznej: Parczam i Chalq. Piszę więc o parczamistach i chalqistach, ale mam wątpliwości co do formy przymiotnika: czy powinno być parczamistowski (chalqistowski) analogicznie do np. labourzystowski, czy jakoś inaczej?
Pozdrawiam
LM

Szanowni Państwo,
Mianownik: G. Pico della Mirandola, Dopełniacz: G. Pico della Mirandoli – wszystko jasne, według słownika Pico się nie odmienia. Ale jeśli rzeczony filozof występuje w tekście, którego jest głównym bohaterem, jako „goły” Pico (bez della Mirandola), to też nie wolno odmieniać? Dodam, że ta skrócona forma, choć może nie nazbyt poprawna, jest raczej zakorzeniona i potwierdzona, czy raczej wprowadzona przez uzus obcojęzyczny (cf. Responsio ad Picum Melanchtona). Jednakże cokolwiek napiszę, brzmi nieszczególnie. Dop. Pica – w porządku, ale Narz. Pikiem? Cel. Picowi?
Z poważaniem
Marianna Cielecka

Szanowni Państwo,
piszemy Pinkfloydzi czy Pink Floydzi? W tej poradzie prof. Bańko pisze łącznie, z kolei w tej pojawia się (w cytacie) pisownia rozłączna.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam Państwa.
Interesuje mnie, jakie są zasady dostosowywania w języku polskim rodzaju czasowników, przymiotników itd. do używanych rzeczowników obcojęzycznych. Na przykład plac to po hiszpańsku czy włosku Plaza. W związku z tym czy dom stoi przy zadrzewionym Plaza San Giovanni, czy też przy zadrzewionej Plaza San Giovanni? Chodzi mi o sytuacje, gdy z uzasadnionych względów świadomie nie tłumaczymy tego typu nazwy obcej.
Dziękuję i pozdrawiam
Agata Jankowiak

Dzień dobry!
Mam pytanie odnośnie odmiany nazwisk obcojęzycznych, a mianowicie chodzi mi o deklinację nazwiska Poe. Czy w dopełniaczu będzie Poe’a czy też Poego? Jeśli Poego, to dlaczego? Drugie nazwisko to Payne. – D. Payne’a czy Payna, Ms. Payne’em czy Paynie? Bardzo proszę w obydwu przypadkach o podanie wszystkich przypadków odmiany tych nazwisk.
Dziękuję, pozdrawiam serdecznie

Witam ponownie,
zauważyłem, że obecnie młodzież (i nie tylko), na forach internetowych, nie tłumaczey obcojęzycznych onomatopej (pozostawia angielskie hmph, argh, wow, boom, yikes itd. itp.). W związku z tym prosiłbym o podanie 1–2 publikacji, które wprowadzałyby i pokrótce omawiałyby zagadnienie polskich wyrazów dźwiękonaśladowczych. Jestem przekonany, że informacja ta przyda się nie tylko mnie.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Paweł M. a.k.a. Personidas

Według Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny (WSPP) można tworzyć wołacz od nazwisk męskich, a według Słownika wyrazów trudnych i kłopotliwych, wołacz jest równy mianownikowi. Skąd ta różnica? Czy takie same zasady obowiązują w stosunku do nazwisk męskich i żeńskich, polskich i obcojęzycznych?

Czy istnieje jakaś ogólna zasada, która określałaby pisownię obcojęzycznych nazwisk z elementami takimi, jak: de, del, de las, di, van, von? Należy te przedimki zapisywać dużymi czy małymi literami, a może – niestety – wszystko zależy od konkretnego nazwiska i nie ma reguły?

Jaki jest przymiotnik od nazwy Belfast?

Witam,
pochodzę z Suwałk, gdzie bardzo często mówi się słowo dla. Wyrażenie na przykład „Daj to Maćkowi” zastępowane jest przez „Daj to dla Maćka”. Chciałbym zapytać, czy można uznać to za regionalizm. Mieszkańcy owych okolic są poniekąd po takich zwyczajach językowych rozpoznawani.
Uprzejmie dziękuję za odpowiedź.