Panie Profesorze,
Jaka jest różnica między słowem widzialność a widoczność? Ostatnio usłyszałam w jednej ze stacji radiowych, ze „gęsta mgła utrudnia widzialność”. Zaniepokoiło mnie użycie tego słowa w takim kontekście. Czy słusznie?

Dlaczego mówimy „w wielu miejscach”, skoro „wiele” wymaga użycia dopełniacza liczby mnogiej? Rozumiem, że są to dwa rzeczowniki w formie miejscownika po przyimku „w”, ale dlaczego „wiele” traci swój wpływ na rzeczownik?

Szanowni Eksperci!
Czy jatros i jatromantis to wyrazy-cytaty, czy częściowo spolszczone? Co mogą oznaczać, od jakich wyrazów podstawowych i z jakiego języka pochodzić, które znajdują się w manifeście Witkacego „Z Papierka Lakmusowego’’: neo-pseudkretynizm, neo-kabotynizm, solipsoderyzm, neo-humbugizm, mistyficyzm, fiktobydlęcyzm, i czy błaźnizm, papugizm, małpizm, filutyzm, gitaryzm, piurglabizm są hybrydami? Czy można je uznać za hybrydy złożone z obcej podstawy słowotwórczej i gr. sufiksu -izm, oznaczającego potocznie doktrynę, teorię, kierunek artystyczny np. papugizm: tur. papahan + sufiks -izm (gr. -isma, ismos)?
Monika Czarnota

Szanowna Poradnio,
Czy przecinek przed i w zdaniach podobnych do Spotkałem moich rodziców, Jana i Marię jest dopuszczalny? W języku angielskim funkcjonuje tzw. oxford comma, mający na celu ujednoznacznić zdania o tej formie: I met my parents, John, and Mary. Czy natomiast jeśli chciałbym zaznaczyć po polsku, że spotkałem cztery osoby: moich rodziców, Jana, i Marię, albo że nastąpiły dwa spotkania: moich rodziców, i Jana i Marię, taka interpunkcja jest błędna?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o objaśnienie znaczenia, funkcji i użycia wtrąceń było i uważacie jak w poniższych przykładach z Sienkiewicza i Gałczyńskiego:

Pani Makowiecka nadjechała o zupełnym już mroku […] Chciała, było, zaraz na drugi dzień szukać sobie innej gospody w samym mieście, ale na nic się nie przydał jej opór.

i nagle patrzcie: tak jak było w telegramie:
przed samymi, uważacie, Sukiennicami […].

Dziękuję i pozostaję z wyrazami szacunku.

Ostatnio w rozmowie ze znajomym pojawił nam się mało wdzięczny temat i zagwozdka à propos wulgaryzmu ruchać. Czy to słowo zakłada z góry, że podmiotem jest mężczyzna? Czy kobieta też może ruchać, a konkretniej ruchać kogoś, a nie się? Zagwozdka może mało istotna, ale wyszła z tego ciekawa rozmowa. :)

Czy mówi się: wychodzić skądś „żywym” czy „żywy”? Jak powinno wyglądać to słowo w następującym zdaniu:

Ten ostatni zrozumiał chyba, że jeśli ma wyjść z tej przygody żywy(m), to tylko po trupie napastnika.

Pozdrawiam

Pracuję w ewidencji gruntów i budynków, wśród właścicieli występuje podmiot o nazwie województwo zachodniopomorskie, do tej pory pisany przez nas zawsze jako Województwo zachodniopomorskie lub Powiat kamieński. Pytanie brzmi: czy w przypadku nazwy instytucji jest to zapis prawidłowy?
Potrzebuję konkretnej odpowiedzi tak lub nie, żeby nie było żadnych wątpliwości.

Pozdrawiam
Czytelniczka

Zdanie z regulaminu konkursu literackiego: Tekst nie zawiera cytatów lub elementów przejętych z innych utworów, wykluczając przysłowia, postacie mitologiczne. Pytanie brzmi: czy tekst może zawierać przysłowia czy nie?

RN

Dzień dobry,

proszę o pomoc w rozstrzygnięciu mojego sporu z chłopakiem. W rozmowie, gdy chłopak opowiada mi historię i chce, żebym wczuła się w sytuację, to używa męskich końcówek czasowników, np. „Jak kupujesz nowe spodnie to nie chciałbyś ich poplamić następnego dnia”. Według niego, używanie końcówek męskich jest poprawne, bo on opowiada o hipotetycznej sytuacji dla siebie. Według mnie, jeśli zwraca się do mnie, to powinien używać damskich końcówek. Kto ma rację?

Aleksandra