Chodzi o formy typu deptam. W 2005 r. p. Artur Czesak napisał, że „warto by dokonać analizy nasuwających wątpliwości czasowników i być może normę zliberalizować” https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Plukasz-Plucze;6414.html.

Minęło 15 lat. Czy coś się w tym temacie dzieje? Czy ktoś analizuje, liberalizuje? W jakim trybie i kiedy takie decyzje normatywne są podejmowane?

Od czterech lat deptam jest w Wiktionary https://pl.wiktionary.org/wiki/depta%C4%87 i w Słowniku gramatycznym języka polskiego http://sgjp.pl/leksemy/#255636

Szanowni Państwo,

Czy sformułowanie „dowiesz się tego w rozdziale” należy uznać za niepoprawne? A za poprawną alternatywę przyjąć „dowiesz się tego z rozdziału”. Zalecenia słownikowe dotyczące składni [skąd? - WSJP / z czego? WSPP PWN] zdają się to potwierdzać. Uprzejmie proszę o odpowiedź.

Z poważaniem

KaT

Dzień Dobry!
Chciałabym się dowiedzieć, dlaczego jedziemy do Włoch, Niemiec czy Anglii, ale na Węgry.

Jak wyglądałby porządny słownikowy artykuł dupościsk, zwłaszcza co do liczby uwzględnionych znaczeń oraz związanych z nimi kwalifikatorów typu pot., środ., wulg. etc.? Z internetu wynika, że słowa tego używa się w bardzo różnych sytuacjach, od tuningu samochodu po walkę z alkoholizmem (nie udało mi się rozgryźć tego aowskiego znaczenia). Czy użycie tego słowa w stosunkowo niewinnym znaczeniu strach będzie zrozumiałe, czy też wywoła w odbiorcy skrajnie inne, niepożądane skojarzenia?

Określenie czasu dwudniowy oznacza trwający dwa dni, czy można to określenie rozumieć w odniesieniu do dat, w przypadku szkolenia dwudniowego jeżeli nie trwa ono ciągle przez dwie doby? Natomiast jest to sprzeczne z definicją słownikową?

Czy wiadomo, kiedy powstało słowo dwulicowy?

Aktualnie, w okresie świątecznym, można raz po raz usłyszeć – zwłaszcza na zachodzie – o dyskryminowaniu katolików. Zastanawiam się, czy jest możliwe, by większość mogła być dyskryminowana. Czy z definicji tego zjawiska nie wynika, że podlegać może mu tylko mniejszość?

Chciałbym zadać pytanie odnośnie przymiotnika dystopiczny. Dlaczego zapisujemy go właśnie w ten sposób? Przyjmując etymologię tego określenia od rzeczownika: dystopia, bardziej trafne wydaje się użycie wersji dystopijny na zasadzie paralelizmu do: antyutopia – antyutopijny oraz utopia – utopijny.
Czy poprawne będzie użycie przymiotnika dystopijny, czy raczej należy trzymać się słownikowej formy zapisu dystopiczny?

Z góry dziękuję za odpowiedź,
Filip Bukowski

Szanowni Państwo!
Trzytomowy słownik języka polskiego PWN z 1988 roku podaje, że egoizm to postawa człowieka myślącego wyłącznie o sobie, kierującego się jedynie własnym interesem ze szkodą dla innych. Element „szkody dla innych” nie występuje już w definicji proponowanej przez Poradnię PWN. Czy oznacza to, że zmianie uległo znaczenie tego słowa i na przykład można już być egoistą na bezludnej wyspie? Co z pojęciem zdrowy egoizm?

Szanowni Państwo!
Niedawno natrafiłam w jednym z dokumentów na określenie egzonizm – odnosiło się ono do problemu polskiego brzmienia obcojęzycznych nazw geograficznych. Nie mogę znaleźć ani słownikowego znaczenia tego wyrazu, ani jego pochodzenia.
Z poważanienm
Urszula Pałłasz