nigdy
  • Czy bohater może mówić niepoprawnie?
    22.02.2005
    22.02.2005
    Włączywszy telewizor, usłyszałem „Proszę panią…” oraz „Wsadź klucz w tą stacyjkę”. Był to serial komediowy o milionowej oglądalności. Aktorzy z pewnością potrafią prawidłowo zwrócić się do kobiety bądź odróżnić biernik od narzędnika! Z drugiej strony, grają oni ludzi nie zwracających uwagi na podstawową poprawność językową. Czy aktor powinien operować piękną polszczyzną, mimo że grana przezeń postać nigdy by tak nie mówiła? Czy osoba pisząca scenariusz może wkładać bohaterom błędy w usta?
  • Czy kolejność przypadków gramatycznych ma znaczenie?

    29.09.2023
    29.09.2023

    Dzień dobry,

    gdy odmieniamy rzeczownik przez przypadki, są one wymienione w określonej kolejności, czyli:

    1. mianownik

    2. dopełniacz

    3. celownik

    4. biernik

    5. narzędnik

    6. miejscownik

    7. wołacz

    Chciałabym się zapytać o to, czemu tak jest? Jakie to ma znaczenie w jakiej kolejności są wymienione?

    Z góry dziękuję za odpowiedź

  • Czy moje nazwisko się odmienia?
    5.04.2009
    5.04.2009
    Witam.
    Mam pytanie. Moje nazwisko brzmi Miosga i jest pochodzenia niemieckiego. Zawsze w szkołach uczyli mnie, że tego nazwiska się nie odmienia. Moje rodzeństwo też tak uczono. Na wszystkich oficjalnych dokumentach w miejscach, gdzie mogło być odmienione, nigdy tego nikt nie robił. A dzisiaj znajomy twierdził, że się mylę. Czy moje nazwisko się odmienia? Mam nadzieję, że nie….
    Pozdrawiam
    J. Miosga
  • dedykacja
    13.05.2009
    13.05.2009
    Dzień dobry:)
    W dedykacji pracy dyplomowej chcę napisać podziękowanie. Którą formę wybrać?
    Moim dzieciom – Oli i Krzysiowi – dedykuję… (poświęcam)
    Oli i Krzysiowi – dedykuję… (poświęcam…)
    Moim dzieciom – dedykuję… (poświęcam…)

    To poświęcam jakoś mi się źle kojarzy (bo przecież ta praca, to nie poświęcenie:))
    Proszę o pomoc:) Czy mogę poprosić o przesłanie mi tej odpowiedzi na maila?
    Dziękuję i pozdrawiam
    J.W.
  • Derywat na -iana od słowa szarada
    23.05.2016
    23.05.2016
    Szanowna Redakcjo,
    przedmioty, m.in. kolekcjonerskie, dotyczące życia i twórczości Mikołaja Kopernika to kopernikana, różne dokumenty, książki związane z Warszawą i interesujące kolekcjonerów to varsaviana. A jak analogicznie będą nazywały się wszystkie rzeczy związane z szaradziarstwem (stare wydania krzyżówek, pamiątki z turniejów szaradziarskich, rzeczy związane z działalnością klubów szaradziarskich itp.)? Szaradziana? Szaradziarsiana??? A może jeszcze inaczej?
    Proszę o odpowiedź.
  • Didaskalia
    9.10.2017
    9.10.2017
    Czy możliwe jest utworzenie liczby pojedynczej od słowa didaskalia? Czy będzie to didaskalium, czy didaskalion? Jaki rodzaj przypisać tej drugiej formie?
  • długo działające i krótko działające
    23.09.2004
    23.09.2004
    Szanowni Państwo!
    Od jakiegoś czasu pracuję jako redaktor w wydawnictwie medycznym. W wielu publikacjach pojawiają się wyrażenia: długodziałające i krótkodziałające beta2mimetyki (typ leków przeciwalergicznych). Mam pytanie: jaka jest pisownia wyrazów: długodziałające i krótkodziałające? Łączna czy oddzielna? Zaznaczam, że nigdy nie znalazłam wypowiedzi, w której pojawiłoby się: beta2mimetyki działające krótko albo beta2mimetyki działające długo.
    Z góry dziękuję za odpowiedź,
    Anna Durajska
  • dolce vita wśród włoskich potraw
    9.03.2013
    9.03.2013
    Po wydaniu książki Marty Grycan Moja Dolce Vita internauci zaczęli się spierać, czy w tytule jest błąd, czy nie powinien brzmieć Moje Dolce Vita, tak jak Rzymskie dolce vita. Który zapis jest poprawny? A przy okazji – czy nazwy potraw w obcych językach należy zapisywać kursywą? Pizza, ravioli czy risotto zadomowiły się już w naszym języku, ale co np. z włoskimi tagliolini, garganelli, grissini, cappelletti? Co z biancomangiare z migdałami, malinowym coulis czy zupą julienne?
  • dopytywać
    22.03.2005
    22.03.2005
    Czy poprawna jest konstrukcja ktoś dopytuje się kogoś (o coś)? Czy musi być dopytuje się u kogoś?
  • Do widzenia!
    4.03.2003
    4.03.2003
    W jaki sposób, z punktu widzenia kultury języka, należy kończyć rozmowę telefoniczną z osobą nieznajomą, z którą prawdopodobnie nie będziemy mieli już kontaktu, np. z urzędnikiem? Najczęściej można usłyszeć „Do widzenia”, ale logicznie nie jest to uzasadnione (przecież z tą osobą nie mamy i nie zamierzamy mieć kontaktu wizualnego). Zwrot „Do usłyszenia” z kolei świadczyć może o zamiarze kontynuowania znajomości, natomiast zwykłe „Dziękuję” wydaje się czasem niewystarczające. Zatem?
    Dziękuję za odpowiedź.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego