Szanowni Państwo,
ciekawi mnie, dlaczego tytuły porad są zazwyczaj pisane małą literą. Nasuwa mi się (być może chybiona) analogia do tytułów artykułów prasowych. Przychodzi mi też na myśl, że tytuł mejla zaczynam zawsze od wielkiej litery, sądząc, że w przeciwnym razie popełniłbym błąd. Czy w takim razie przesadzam? A może chodzi o to, żeby już w samym tytule móc eksponować różnice w pisowni, jak w poradzie Pałac Staszica, ale pałac Krasińskich?
Z wyrazami szacunku Czytelnik

1. Jak należy odmieniać nazwiska Márai (pisarz węgierski) oraz Molyneux (projektant gier)?

2. Z jakich zasad dotyczących odmiany należy skorzystać, gdy dana osoba ma nazwisko pochodzące z innego języka niż jej ojczysty? Jeżeli Francuz ma węgierskie nazwisko, to odmieniamy je wg zasad mówiących o deklinacji nazwisk francuskich czy angielskich?

Po lekturze porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Odmiana-nazwiska-McCrae;17847.html nadal nie wiem, jak należy zapisywać odmianę tego nazwiska. Poprzedzanie go za każdym razem imieniem, tytułem etc. może być sztuczne i niewygodne. Skoro nie ma w WSO zasady odnoszącej się bezpośrednio do takiej sytuacji, to czy najbliższa ogólnym zasadom nie jest właśnie odmiana: McCrae’a, McCrae’owi itd.? Najbardziej kłopotliwy jest miejscownik. Ciężko zastosować zasadę [245], chyba więc McCrae’u?

Szanowni Państwo,
często zdarza mi się zaglądać do Państwa Poradni, niejednokrotnie Państwa porady rozwiały moje wątpliwości językowe – za co bardzo dziękuję!
Tym razem jednak wątpliwości budzi we jedna z porad (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Co-powstalo-od-czego;18633.html), a konkretnie jej tytuł: Co powstało od czego?. Co powstało Z czego? albo Co pochodzi od czego? – byłoby jasne. Czy rekcja czasownika powstawać dopuszcza związek z przyimkiem od?

Ukłony, Paweł Gierech

Szanowni Państwo,
w wielu poradach (np. https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/zamiast;13171.html) prof. Bańko zaleca niestawianie przecinka przed spójnikiem niż wprowadzającym człon bezokolicznikowy. A co np. z takim zdaniem: W poradnikach pisze się raczej, gdzie przecinki stawiać niż gdzie ich nie stawiać? Skoro mamy go nie stawiać przed niż, to (za cyt. poradą) nie powinno go być także przed gdzie. A to już wygląda nieco dziwnie.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Byłam zainteresowana zwrotami niejako utartymi, które nie są zdaniami podrzędnymi: Właśnie że tak/nie; Jasne że tak/nie; Oczywiście/Pewnie że tak/nie. Znalazłam kilka porad: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Wlasnie-ze;16931; https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Przecinek-przed-ze;16504.html, odpowiedzi wydają się sprzeczne. Intuicyjnie nie postawiłabym przecinka w podanych powyżej zwrotach, natomiast postawiłabym go, jeśli po Jasne/Oczywiście/Właśnie itp. następuje zdanie podrzędne. Proszę o poradę

Szanowna Poradnio,
proszę o odpowiedź, w jaki sposób odmieniać angielskie nazwiska zakończone w wymowie na -i, a w zapisie na -e, np. (Patrick) Swayze, (Nick) Nolte. Prof. Grzenia w podobnych przypadkach wypowiedział się tak: Stephen Kleene – Kleene’ego a. Kleenego (porada „Kleene”), ale: Kobe Bryant – Kobiego a. Kobego (porada „Kobi”). Z kolei WSO PWN 2010 przewiduje jedynie: Coetzee – Coetzeego.
Pozdrawiam
Michał Gniazdowski

Dlaczego wyrażenie adres zamieszkania jest nieprawidłowe a adres miejsca zamieszkania?

Dzień dobry,

w poradzie sprzed 20(!) lat przeczytałem, że „arcymistrz” wymaga akcentu na ostatnią sylabę (podobnie jak „eksmąż”). W środowisku szachowym nigdy nie spotkałem się z innym akcentem niż „arCYmistrz”. Również w przypadku „eksmęża” narzuca się akcent paroksytoniczny. Czy nadal jest zasadna reguła, że (cytat ze wspomnianej porady) „akcent na ostatniej sylabie mają rzeczowniki jednosylabowe w połączeniu z cząstkami arcy-, wice- eks (arcymistrz, eksmąż)”?

Szanowna Redakcjo!

Moje pytanie dotyczy fleksji. Otóż przeczytałem, że rzeczowniki rodzaju żeńskiego i nijakiego, których temat zakończony jest na spółgłoskę twardą lub -c, mają w dopełniaczu liczby mnogiej końcówkę zerową, np. matka - matek, słońce - słońc. Dlaczego więc dla rzeczownika "noc" forma ta brzmi "nocy", a więc korzysta on z końcówki typowej dla tematów zakończonych na inne spółgłoski stwardniałe niż -c i -l? Dlaczego z kolei rzeczownik "danie" ma w tym przypadku końcówkę zerową, skoro jego temat kończy się na spółgłoskę miękką, więc oczekiwalibyśmy końcówki -i?

Z góry dziękuję serdecznie za wyjaśnienia!