człowiek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

człowiek -ka, -kiem; ludzie
człowiek bestia człowieka bestii, z człowiekiem bestią
człowiek en•cyklopedia człowieka en•cyklopedii, z człowiekiem en•cyklopedią
człowiek guma człowieka gumy, z człowiekiem gumą
człowiek historia człowieka historii, z człowiekiem historią
człowiek in•stytucja człowieka in•stytucji, z człowiekiem in•stytucją
człowiek legen•da człowieka legen•dy, z człowiekiem legen•dą
człowiek nietoperz człowieka nietoperza, z człowiekiem nietoperzem
człowiek or•kiestra człowieka or•kiestry, z człowiekiem or•kiestrą
człowiek twór•ca człowieka twór•cy, z człowiekiem twór•cą
niby-człowiek niby-człowiekiem
ludzie ludzi, ludź•mi
Eu•ropej•ski Trybunał Praw Człowieka Eu•ropej•skiego Trybunału Praw Człowieka
git-ludzie git-ludzi
ludzie nietoperze ludzi nietoperzy
ludzie strusie ludzi strusi
niby-ludzie niby-ludzi
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego