odmiana

Podajemy rozstrzygnięcia wszelkich problemów związanych z odmianą słów: czy dane słowo w ogóle się odmienia, jak je odmieniać, czy ma liczbę mnogą, czy dopełniacz ma końcówkę -u czy -a, jak brzmi w czasie przyszłym, jaki jest jego wołacz.

  • Cicha noc
    15.10.2014
    15.10.2014
    Czy tytuł kolędy Cicha noc podlega odmianie? Np. w zdaniu: „Dzieci śpiewały «Cicha noc» czy: „Dzieci śpiewały «Cichą noc»”?
  • Ile koniugacji w języku polskim?
    29.09.2014
    29.09.2014
    Dzień dobry!
    Przeglądałam ostatnio podręczniki do nauki języka polskiego jako obcego. Zdziwiło mnie to, że podają one cztery tylko koniugacje, podczas gdy w różnych słownikach języka polskiego podaje się jedenaście wzorów koniugacji (a oprócz tego warianty niektórych z nich). Z czego wynika ta różnica i ile w końcu mamy koniugacji w języku polskim?
    Uprzejmie dziękuję za odpowiedź i życzę dobrego dnia!
    Katarzyna
  • ci grzeczni łobuzi
    25.09.2014
    25.09.2014
    Podobno w słowniku ortograficznym Karpowicza są formy liczby mnogiej ci łobuzi i ci narcyzi, nie odnotowane w PWN-owskim WSO. Nie mogę też nigdzie potwierdzić formy ci łachmyci. W drugą stronę, tzn. żeby z -ci zrobić -ty, zawsze można się powołać na zastosowanie formy deprecjatywnej. A ci łobuzi, narcyzi, łachmyci – można tych form bezpiecznie (tj. bez ryzyka posądzenia o nieznajomość polszczyzny) używać?
  • iwa
    21.09.2014
    21.09.2014
    Jaka jest poprawna odmiana gatunku Wierzba iwa? Problem przedstawię za pomocą przykładowego zdania: „Wróbel usiadł na wierzbie iwie” (czy poprawną formą będzie iwej)?
  • powracające nastolatki
    13.09.2014
    13.09.2014
    Jak to jest z tymi nastolatkami? To są te nastolatki, obojętnie czy rodzaju męskiego czy żeńskiego. Ale ciśnie mi się na usta pytanie, dlaczego nie nastolatkowie? Czy nie byłoby to bardziej logiczne?
    Z góry dziękuję.
  • szanse
    10.09.2014
    10.09.2014
    Jaki jest mianownik l.m. od słowa szansa? „Czy są jakieś szanse?”. „Czy są jakieś szansy?”.
    Pozdrawiam
    Michał
  • w czy na?
    29.06.2014
    29.06.2014
    Witam,
    kiedy w odniesieniu do jakiegoś państwa / krainy geograficznej używamy w, a kiedy na? Np. „Zamieszki odbyły się na Ukrainie” vs. „Zamieszki odbyły się w Polsce”, „Lecę do Australii” vs. „Lecę na Islandię”.
    Pozdrawiam,
    Kamil
  • Liczymy mole
    25.06.2014
    25.06.2014
    Szanowni Państwo,
    moje pytanie dotyczy fizyki. W nazwie jednostki mol nazwa jest tożsama z oznaczeniem. Czy mam więc nie odmieniać: 4 mol, 4 kmol (kilomole, k to przedrostek oznaczający kilo), tak jak 3 kg, 4 m, czy pisać: 4 mole, 4 kmole itd.?
  • blog nadal pożądany
    17.06.2014
    17.06.2014
    Jak odmieniać rzeczownik blog?
  • czas przyszły złożony
    15.06.2014
    15.06.2014
    Która forma jest poprawna – będę jechać czy będę jechał? Będą czytać czy będą czytali?
  • Anioł Stróż
    11.06.2014
    11.06.2014
    Szanowni Państwo,
    jak brzmi mianownik (forma niedeprecjatywna, forma deprecjatywna) i biernik liczby mnogiej połączeń Anioł Stróż i anioł stróż?
    Z poważaniem
    Czytelnik
  • białostocki czyżyk
    1.06.2014
    1.06.2014
    W Wikisłowniku pod adresem http://pl.wiktionary.org/wiki/czyżyk podane jest jedno ze znaczeń słowa czyżyk jako „reg. białost. mały chłopiec”. Zwraca uwagę liczba mnoga czyżykowie (przecież nie używa się form chłopczykowie, brzdącowie itp.) – czy rzeczywiście tak się ten wyraz odmienia?
  • klaskać i mlaskać
    1.06.2014
    1.06.2014
    Szanowni Państwo!
    Czy mlaskać odmienia się tak samo jak klaskać? Wydaje mi się, że zamiast „Ja klaskam” powinno być „Ja klaszczę”, zamiast „Klaskaj!” – „Klaszcz!”. Czy prawidłowe jest „Mlaszczę” czy „Mlaskam”, „Mlaszcz!” czy „Mlaskaj!”?
    Pozdrawiam,
    Marcin Nowak
  • Jak zapytać o wołacz?
    31.05.2014
    31.05.2014
    Wita.
    Mam pytanie – jak brzmi odmiana słowa nieznajoma w wołaczu? I jak brzmi pytanie wołacza, gdyż gdzieś wyczytałam, że forma wołacza nie ma pytania. Popularna wskazówka O! jest błędna, gdyż może sugerować niepoprawne odpowiedzi w mianowniku, np. O, samolot! O, żaba! (zamiast: samolocie, żabo).
    Dziękuję
  • do szefa kuchni
    24.05.2014
    24.05.2014
    Jakiś czas temu, gdy zmieniałem z nudów kanały w telewizji, moją uwagę przykuła irytująca fraza wypowiadana przez uczestników pewnego programu kulinarnego – na polecenia wydawane przez szefa kuchni odpowiadali oni uparcie „Tak, szef”. W słowach tych nie byłoby zapewne nic dziwnego, gdyby nie niepoprawna według mnie odmiana rzeczownika szef. Wielu internautów próbowało użycie tej bądź co bądź śmiesznej fleksji różnie argumentować i stąd moje pytanie: czy wyrażenie to może być poprawne?
  • we Frankfurcie
    20.05.2014
    20.05.2014
    Można by sądzić, że skoro posługujemy się powszechnie formą we Francji, to przez analogię powinno być też we Frankfurcie. W Internecie (choć nie w NKJP) jest jednak dużo poświadczeń na wyrażenie w Frankfurcie. Z czego to wynika? Czy tę drugą formę można uznać za normatywną?
  • vademeca
    13.05.2014
    13.05.2014
    Szanowni Państwo!
    Chciałam zapytać, czy słowo vademecum posiada liczbę mnogą i jak ona brzmi?
    Z poważaniem
    Karolina Stawarz
  • młodzik
    11.05.2014
    11.05.2014
    Witam,
    chciałabym się dowiedzieć, jaka jest poprawna forma dla osoby pierwszej liczby mnogiej dla słowa młodzik (w znaczeniu 'zawodnik piłkarski młodszy od juniora'). Czy poprawna forma to młodziki, czy młodzicy? Z góry dziękuję za pomoc.
    Pozdrawiam,
    S. Wóltańska
  • skrótowce medyczne
    8.05.2014
    8.05.2014
    Panie profesorze,
    czy odmieniamy skrótowiec GERD (gastroesophageal reflux disease)? Np. „Strategia postępowania w GERD-zie zakłada (…)”. Czy odmienia się skrótowiec NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne)? Np. „Lek ten powinno podawać się łącznie z NLPZ-ami”. Czy istnieją jakiekolwiek skrótowce, których nie należy odmieniać? Oraz czy powinno się pisać Kodeks etyki lekarskiej, czy Kodeks Etyki Lekarskiej, czyli tak jak jest w oryginale?
    Pozdrawiam
  • konsekwencja w wyborze wariantu
    28.04.2014
    28.04.2014
    Czy Państwa zdaniem można używać w jednym tekście dwóch obocznych form jakiegoś wyrazu, np. spieszyć się i śpieszyć się, wieczoru i wieczora, pokojów i pokoi, dwu i dwóch? Zdarza się wcale nie rzadko, że w języku danej osoby występują oba warianty (może ma tu jakiś wpływ kontekst fonetyczny?). Częstą konkluzją w Poradni jest stwierdzenie, że można tak i tak, byle konsekwentnie. Czy i w tym wypadku, opracowując tekst do druku, warto zadbać o konsekwencję?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego