Podajemy rozstrzygnięcia wszelkich problemów związanych z odmianą słów: czy dane słowo w ogóle się odmienia, jak je odmieniać, czy ma liczbę mnogą, czy dopełniacz ma końcówkę -u czy -a, jak brzmi w czasie przyszłym, jaki jest jego wołacz.
odmiana
-
żeśmy byli26.03.201426.03.2014Panie Profesorze {zreflektowałem się, że pisanie do Pana może być również bardzo ryzykowne},
co Pan myśli o używaniu formy żeśmy, czy nie prościej i piękniej jest mówić i pisać byliśmy zamiast żeśmy byli? -
kafelek25.03.201425.03.2014Witam,
chciałbym wiedzieć, jaka jest poprawna forma odmiana słowa kafelek. Czy „Wyznaczyliśmy wymiary kafelki na 30x30 cm”, czy „Wyznaczyliśmy wymiary kafelka na 30x30 cm”?
Pozdrawiam
Kamil -
nazwisko Batory23.03.201423.03.2014Jak powinno się pisać nazwisko Batory w liczbie mnogiej, w znaczeniu rodu? Batorzy, Batorowie czy w ogóle nie należy tego odmieniać?
-
je, nie go16.03.201416.03.2014Dzień dobry!
Często spotykam się z tym, że rzeczowniki rodzaju nijakiego zastępuje się w bierniku liczby pojedynczej zaimkiem go. Proszę o odpowiedź na pytanie, która z podanych poniżej form jest prawidłowa:
– Otworzyłem wino = Otworzyłem go
czy
– Otworzyłem wino = Otworzyłem je?
Dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie -
rwa – rew5.03.20145.03.2014Zastanawia mnie, jak będzie brzmiał dopełniacz liczby mnogiej od rzeczownika rwa. Wyobraźmy sobie np. lekarza, do którego cały czas przychodzą pacjenci z rwą kulszową. Rutyna zaczyna doskwierać, nic więc dziwnego, że wkrótce nasz lekarz nie wytrzyma i powie pod nosem: „Dość już mam tych…” – czyżby rew?
-
onomatoid23.02.201423.02.2014Jak brzmi słowo onomatoid w dopełniaczu?
-
rokosz czy rozkosz?22.02.201422.02.2014Szanowna Poradnio,
mam problem z odmianą słowa (ten/ta) rokosz. Słownik ortograficzny PWN jest sprzeczny (przynajmniej w dopełniaczu – cała odmiana nie jest podana) ze słownikiem pod redakcją S. Dubisza. Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości. -
literatury romańskie22.02.201422.02.2014Szanowni Państwo,
zaintrygowały mnie ostatnio tablice informacyjne w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Otóż niedaleko działu literatura polska znaleźć można literatury romańskie czy literatury niemieckojęzyczne i skandynawskie. Poczułam się zakłopotana: z jednej strony wywieszki te rażą moje oczy, z drugiej zaś – trudno instytucję tak zacną podejrzewać o błędy. Wydawało mi się dotąd, że literatura jest singulare tantum. Czy możecie Państwo rozwiać moje wątpliwości?
Dziękuję! -
Kogom ja nie spotkał!16.02.201416.02.2014Szanowni Państwo,
proszę o pomoc dot. poniższego zdania: „Tą linią cała huta jeździ, kogom ja nie spotkał”. Chodzi mi o słowo kogom. Nie mogę odnaleźć źródła pochodzenia tej formy, wydaje mi się z dialektu śląskiego bądź gwary. Czy mogę was prosić o pomoc? Skąd to słowo się wzięło, dla jakiej gwary, dialektu jest to typowe? Bądź może ktokolwiek podałby mi źródło, autora, gdzie znajdę wyjaśnienie tego słowa.
Dziękuję i pozdrawiam -
oka w rosole14.02.201414.02.2014Ok w rosole?
-
we wojsku, czyli jak poprawić przysłowie8.02.20148.02.2014W wojsku czy we wojsku? Która forma jest poprawna?
-
nadinterpretow(yw)ać30.01.201430.01.2014Jaka powinna być poprawna odmiana słowa nadinterpretować (czas teraźniejszy, 2. os. l. poj.): nadinterpretujesz czy nadinterpretowujesz?
-
niech będzie22.01.201422.01.2014Sprawdzając studenckie prace domowe, natknąłem się na sformułowanie typu „niech n [czyt. en] jest liczbą naturalną”. W pierwszej chwili chciałem skreślić to jako błąd językowy, bo przyjęło się w takich sytuacjach pisać „niech n będzie liczbą naturalną”. Z drugiej jednak strony mówimy „niech biegnie”, „niech idzie”, czyli słowo niech łączy się nie tylko z czasownikami w formie przyszłej, ale również w formie teraźniejszej. Czy można przez analogię powiedzieć niech jest?
-
Polaki19.01.201419.01.2014W jakim wypadku można (jeśli w ogóle można) użyć słowo Polaki zamiast Polacy?
-
winny i winien10.01.201410.01.2014Szanowni Państwo,
które sformułowanie jest poprawne: „Ktoś jest winny pieniądze” czy „Ktoś jest winien pieniądze”? Czy słowa winien i winny można stosować zamiennie, gdy mówimy o czyjejś winie, np. „On jest temu winny”?
Z wyrazami szacunku,
Michał Janczewski -
śledczy1.01.20141.01.2014Czy naprawdę jedyna poprawna forma mianownika słowa śledczy w liczbie mnogiej to śledczowie? Wskazywałaby na to analogia z leśniczymi i motorniczymi, jednak brzmi to bardzo dziwnie. Słowniki na ten temat milczą…
-
stawić czoło21.12.201321.12.2013Jak się odmienia czasownik stawić (występujący w zwrotach stawić opór i stawić czoło) w czasie teraźniejszym i przyszłym?
-
mrówkolew18.12.201318.12.2013Jak akcentuje się wyraz mrówkolew i czy celownik mrówkolwu jest jedyną możliwością? Podobno formy wyjątkowe (psu, lwu, kotu, bratu) utrzymują się dlatego, że wyrazy używane najczęściej ewoluują najwolniej, a mrówkolew nie jest często używany. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że mrówkolewowi brzmi lepiej, zwłaszcza że mówi się przecież sukinkotowi i psubratowi, a nie sukinkotu i psubratu.
-
twór, stwór i potwór10.12.201310.12.2013Witam!
Od dłuższego czasu nurtuje mnie kwestia odmiany trzech rzeczowników o wspólnym rdzeniu: twór, stwór i potwór. W dopełniaczu mają one formy: tworu, stworu/stwora i potwora. Dlaczego rdzeń inaczej się odmienia? -
warsztaty5.12.20135.12.2013Czy słowo warsztaty oznaczające zajęcia praktyczne doskonalące jakąś umiejętność mają liczbę pojedynczą?
