człowiek (homo sapiens)
ludzie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ludzie ludzi, ludź•mi
git-ludzie git-ludzi
ludzie nietoperze ludzi nietoperzy
ludzie strusie ludzi strusi
niby-ludzie niby-ludzi
człowiek -ka, -kiem; ludzie
lud ludu, Ms. ludzie, W. ludu a. ludzie; ludy, ludów: lud słowiański, ale: Lud Boży (=Kościół), Wiosna Ludów (hist.)
człowiek bestia człowieka bestii, z człowiekiem bestią
człowiek en•cyklopedia człowieka en•cyklopedii, z człowiekiem en•cyklopedią
człowiek guma człowieka gumy, z człowiekiem gumą
człowiek historia człowieka historii, z człowiekiem historią
człowiek in•stytucja człowieka in•stytucji, z człowiekiem in•stytucją
człowiek legen•da człowieka legen•dy, z człowiekiem legen•dą
człowiek nietoperz człowieka nietoperza, z człowiekiem nietoperzem
człowiek or•kiestra człowieka or•kiestry, z człowiekiem or•kiestrą
człowiek twór•ca człowieka twór•cy, z człowiekiem twór•cą
dusza człowiek ndm
Eu•ropej•ski Trybunał Praw Człowieka Eu•ropej•skiego Trybunału Praw Człowieka
niby-człowiek niby-człowiekiem
Wiosna Ludów Wiośnie Ludów, Wiosnę Ludów
Synonimy
człowiek (homo sapiens)
Zagraj z nami!
