ludzie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ludzie ludzi, ludź•mi
git-ludzie git-ludzi
ludzie nietoperze ludzi nietoperzy
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

ludzie forma liczby mnogiej rzeczownika człowiek.
lud
1. «warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy fizycznej; dawniej głównie ludność wiejska»
2. «zbiorowisko ludzkie, tłum»
3. «ludzie żyjący na tym samym obszarze, mający wspólną kulturę i język, ale niemający świadomości narodowej ani tradycji państwowej»
biały człowiek «człowiek o białej skórze, w odróżnieniu np. od człowieka czarnoskórego lub o skórze żółtej»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

ludzie
człowiek
lud

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „ludzie” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „ludzie” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „ludzie” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ludzie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „ludzie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

ludzie
świat i ludzie pot.
człowiek (homo sapiens)
człowiek (osoba dorosła)
człowiek (do pracy)
lud (ludzie prości)
lud (zbiorowisko) pot.
lud (grupa etniczna)
lud (chłopi)
przy ludziach pot.
zbiór ludzi
biały człowiek
człowiek bez charakteru
człowiek czynu
człowiek gołębiego serca (o gołębim sercu)
człowiek honoru
człowiek interesu
człowiek kopalny
człowiek małego ducha
człowiek pióra
człowiek renesansu
człowiek rozumny
człowiek starej daty
człowiek śniegu
człowiek światowy
człowiek wielkiego ducha
człowiek wielkiego serca (o wielkim sercu)
człowiek z charakterem
człowiek zza biurka
dusza człowiek
lud Boży
poczciwości człowiek
zacności człowiek przestarz.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego